Γνωρίζουμε καλύτερα τα γεωγραφικά διαμερίσματα της Ελλάδας .
Η Ελλάδα είναι χωρισμένη σε εννιά γεωγραφικά διαμερίσματα . Ο χώρος της ελληνικής χερσονήσου , η στεριά , ονομάζεται ηπειρωτική Ελλάδα . Τα διαμερίσματα της ηπειρωτικής Ελλάδας είναι : η Θράκη , η Μακεδονία , η Θεσσαλία , η Ήπειρος , η Στερεά Ελλάδα και η Πελοπόννησος .
Γύρω τους απλώνονται πολλά μικρά και μεγάλα νησιά , η νησιωτική Ελλάδα . Τα διαμερίσματα της νησιωτικής Ελλάδας είναι : η Κρήτη , τα νησιά του Αιγαίου πελάγους και τα νησιά του Ιονίου πελάγους .
Διαδραστική εξάσκηση στα γεωγραφικά διαμερίσματα της Ελλάδας
Κοίτα την ερώτηση και κάνε κλικ στο γεωγραφικό διαμέρισμα που ζητάει...(κλικ στην εικόνα)
Το γεωγραφικό διαμέρισμα στο οποίο ανήκει η Κάλυμνος είναι τα νησιά του Αιγαίου πελάγους . Οι νομοί Δωδεκανήσου , Κυκλάδων και τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου ( νομοί Σάμου , Χίου και Μυτιλήνης ) ανήκουν στο γεωγραφικό διαμέρισμα του Αιγαίου πελάγους .
Τα Δωδεκάνησα
Οι Κυκλάδες
Τα νησιά του Βορείου Αιγαίου
Ο τόπος μας τα Δωδεκάνησα
Τα Δωδεκάνησα πήραν το όνομά τους από τα 12 μεγαλύτερα νησιά τους . Στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερα . Οπληθυσμός τους σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είναι 190.750 άτομα . Ο πληθυσμός της Καλύμνου φτάνει τους 16.441 κατοίκους .
Ο Τόπος μας δεν έχει ψηλά βουνά , τα κυριότερα είναι : το όρος Αττάβυρος στη Ρόδο με υψόμετρο 1.216 μ. και το όρος Δίκαιο στην Κω με υψόμετρο 846 μ.
Ο καιρός στη μεγαλύτερη διάρκεια του χρόνου είναι καλός με υψηλές θερμοκρασίες και μεγάλη ηλιοφάνεια .
Ο Τόπος μας δεν έχει ψηλά βουνά , τα κυριότερα είναι : το όρος Αττάβυρος στη Ρόδο με υψόμετρο 1.216 μ. και το όρος Δίκαιο στην Κω με υψόμετρο 846 μ.
Ο καιρός στη μεγαλύτερη διάρκεια του χρόνου είναι καλός με υψηλές θερμοκρασίες και μεγάλη ηλιοφάνεια .
.
Οι μεγαλύτερες πόλεις είναι : η πρωτεύουσα πόλη του νομού η Ρόδος , η πόλη της Κω και ηπρωτεύουσα της Καλύμνου η Πόθια .
Τα Δωδεκάνησα διαθέτουν πλούσια χλωρίδα και πανίδα .
Έχουν παρατηρηθεί ο σπιζαετός Hieraaetus fasciatus, ο οποίος έχει συμπεριληφθεί στα απειλούμενα είδη της Ευρώπης από την οργάνωση BirdLife International, ενώ στο Κόκκινο Βιβλίο Απειλούμενων Σπονδυλόζωων Ελλάδας κατατάσσεται στα Τρωτά είδη.
Στην πανίδα της Δωδεκανήσου περιλαμβάνονται ο Πράσινος Φρύνος, η Ελληνική χελώνα, 4 είδη σαυρών -Κροκοδειλάκι , Κυρτοδάκτυλος Σαμιαμίδι, Οφίσωψ, ο σκαντζόχοιρος και 9 είδη φιδιών: Έρυξ, Σαΐτα , Μαύρος εφιός, Ζαμενής, Θαμνόφιδο, Σαπίτης, Αγιόφιδο, Tυφλίτης, Οθωμανική οχιά.
Στη Ρόδο ζει σημαντικός πληθυσμός του ελαφιού πλατόνι ή Ρόδια Έλαφος . Παρατηρείται κυρίως στα δάση στους δήμους της Νότιας Ρόδου, Καμείρου και Ατταβύρου. Στον Αρχάγγελο υπάρχουν τα περίφημα μικρόσωμα άλογα .
Επίσης ζει ο Αιγαιόγλαρος .
Οι μεγαλύτερες πόλεις είναι : η πρωτεύουσα πόλη του νομού η Ρόδος , η πόλη της Κω και ηπρωτεύουσα της Καλύμνου η Πόθια .
Τα Δωδεκάνησα διαθέτουν πλούσια χλωρίδα και πανίδα .
Έχουν παρατηρηθεί ο σπιζαετός Hieraaetus fasciatus, ο οποίος έχει συμπεριληφθεί στα απειλούμενα είδη της Ευρώπης από την οργάνωση BirdLife International, ενώ στο Κόκκινο Βιβλίο Απειλούμενων Σπονδυλόζωων Ελλάδας κατατάσσεται στα Τρωτά είδη.
Στην πανίδα της Δωδεκανήσου περιλαμβάνονται ο Πράσινος Φρύνος, η Ελληνική χελώνα, 4 είδη σαυρών -Κροκοδειλάκι , Κυρτοδάκτυλος Σαμιαμίδι, Οφίσωψ, ο σκαντζόχοιρος και 9 είδη φιδιών: Έρυξ, Σαΐτα , Μαύρος εφιός, Ζαμενής, Θαμνόφιδο, Σαπίτης, Αγιόφιδο, Tυφλίτης, Οθωμανική οχιά.
Στη Ρόδο ζει σημαντικός πληθυσμός του ελαφιού πλατόνι ή Ρόδια Έλαφος . Παρατηρείται κυρίως στα δάση στους δήμους της Νότιας Ρόδου, Καμείρου και Ατταβύρου. Στον Αρχάγγελο υπάρχουν τα περίφημα μικρόσωμα άλογα .
Επίσης ζει ο Αιγαιόγλαρος .
Στις θάλασσές μας ζουν πολλά είδη θηλαστικών και ψαριών όπως : δελφίνια , φώκιες , φάλαινες φυσητήρες διάφορα είδη καρχαριών , μπαρμπουνια , ροφοί ξιφίες , καλαμάρια , χταπόδια και πολλά άλλα .
Επίσης πολύτιμη είναι η παρουσία του σπάνιου είδους της θαλάσσιας χελώνας καρέτα - καρέτα .
Και η χλωρίδα της Δωδεκανήσου είναι εξίσου πλούσια . Η χλωρίδα της Καλύμνου διαφοροποιείται από το δυτικό στο ανατολικό τμήμα. Δυτικά κυριαρχούν οι φρυγανότοποι και τα μακί (Θυμάρι και θρύμπι ) και αρωματικά φυτά όπως το Φασκόμηλο . Ανατολικά (κοντά στην πόλη) βρίσκονται κωνοφόρα . Το ακρωτήρι Χαλί είναι το μοναδικό σημείο του νησιού όπου υπάρχουν πουρνάρια. Είναι πολύ συνηθισμένα δέντρα όπως ο κέδρος , το πεύκο , το κυπαρίσσι , ο αδράμιτας , η πορτοκαλιά , η λεμονιά , η μανταρινιά , η ελιά και φυσικά το αμπέλι . Επίσης υπάρχουν αναρίθμητα είδη λουλουδιών .
Ο τόπος μας : ο τρόπος ζωής άλλοτε και τώρα
Η Κάλυμνος του χθες και του σήμερα
Οι Καλύμνιοι από τα πανάρχαια χρόνια τρυγούσαν τα περιβόλια της θάλλασας , γιατί το νησί τους στο μαγαλύτερό του μέρος είναι πετρώδες κι άγονο . Έτσι το ψάρεμα και η σπογγαλιεία έθρεψαν τους κατοίκους για πολλούς αιώνες . Άλλες ασχολίες τους ήταν η κτηνοτροφία και η γεωργία . Οι φυσικές ιδιαιτερότητες του νησιού ώθησαν μεγάλο μέρος του πληθυσμού στα γράμματα , τρανή απόδειξη η δημιουργία του πρώτου αναγνωστηρίου στην Ελλάδα . Σπουδαία πρόσωπα των γραμμάτων και των τεχνών στην Κάλυμνο είναι : ο Γιάννης Μαγκλής , ο Σκεύος Ζερβός , ο αρχιμανδρίτης Νικηφόρος Ζερβός , ο Μιχάλης Κόκκινος , ο Μανώλης Καβουκλής και φυσικά η Σεβαστή Καλησπέρη η πρώτη κοπέλα που φοίτησε σε ελληνικό πανεπιστήμιο και πολλοί άλλοι .
Σήμερα οι Καλύμνιοι εκτός από τη θάλασσα ασχολούνται με το εμπόριο , τον τουρισμό με διάφορες τέχνες και γενικά δεν υπάρχει κάποιο επάγγελμα που να μην ασκείται στο νησί . Πολλοί Καλύμνιοι βέβαια ακόμα και σήμερα παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς για να μπορέσουν να θρέψουν τις οικογένειες τους .
Οι οικογένειες τα παλιά χρόνια αντιμετώπιζαν πολλές δυσκολίες εξαιτίας της φτώχιας όπως άλλωστε και όλοι οι Έλληνες . Η ζωή ήταν δύσκολή και σκληρή . Αν ο πατέρας ήταν σφουγγαράς , έλλειπε από το σπίτι το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα του χρόνου ταξιδεύοντας και βουτώντας στα βάθη της Μεσογείου για να βγάλει το πολύτιμο σφουγγάρι . Τα νερά βαθιά κι άγνωστα , οι κίνδυνοι πολλοί κι απρόβλεπτοι . Η οικογένεια όμως είχε ανάγκες και αλλος δρόμος δεν υπήρχε . Πίσω στο νησί η μάνα είχε πάνω της όλη την ευθύνη της οικογένειας . Να φροντίσει για τις ανάγκες του σπιτιού , την ανατροφή των παιδιών τη σκέψη για την υγεία και τη ζωή του συντρόφου της . Πολλές φορές η μοίρα ήταν σκληρή κι ο πατέρας δεν τα κατάφερνε να επιστρέψει ή γυρνούσε χτυπημένος από τη θάλασσα ( η νόσος των δυτών ) .
Όταν εμφανιζόταν στον ορίζοντα ένα κατάρτι καϊκιού οι καμπάνες χτυπούσαν κι όλοι οι κάτοικοι μικροί και μεγάλοι κατηφόριζαν τρέχοντας στο λιμάνι για να δουν αν ήταν το καίκι του δικού τους ανθρώπου , αν αυτός είχε επιστρέψει κι αν είχε γυρίσει γερός . Η αγωνία μεγάλη , τα πρόσωπα σφιγμένα . Κάποιοι ήταν χαρούμενοι κάποιοι άλλοι μοιρολογούσαν .
Σήμερα τα πράγματα στην καθημερινότητα των Καλύμνιων έχουν αλλάξει σε μεγάλο βαθμό . Το επάγγελμα του σφουγγαρά έχει σχεδόν εκλείψει και για όσους εξακολουθούν να το ασκούν οι συνθήκες ασφαλείας έχουν γίνει καλύτερες . Οι Άνθρωποι έχουν αλλάξει ρότα σε μεγάλο βαθμό στον επαγγελματικό τους προσανατολισμό . Οι περισσότεροι νέοι σπουδάζουν στον ανώτερο και στον ανώτατο βαθμό της εκπαίδεσης , συνεχίζοντας την παράδοση που ύπηρχε στην παραγωγή πολλών και λαμπρών επιστημόνων , εξυπηρετώτας με τις γνώσεις τους όχι μόνο τον τόπο τους αλλά και όλη τη Δωδεκάνησο , την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό .
Η γυναίκα δεν είναι πια μόνιμη μέσα στο σπίτι να σχολείται με τις δουλειές και το μεγάλωμα των παιδιών . Η σύγχρονη Καλυμνιά σπουδάζει , συμμετέχει στα κοινά του τόπου , εξελίσσεται επαγγελματικά και διατηρεί ασβεστο το δυναμισμό της υπερπροστατευτικής μάνας .
Σήμερα οι Καλύμνιοι εκτός από τη θάλασσα ασχολούνται με το εμπόριο , τον τουρισμό με διάφορες τέχνες και γενικά δεν υπάρχει κάποιο επάγγελμα που να μην ασκείται στο νησί . Πολλοί Καλύμνιοι βέβαια ακόμα και σήμερα παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς για να μπορέσουν να θρέψουν τις οικογένειες τους .
Οι οικογένειες τα παλιά χρόνια αντιμετώπιζαν πολλές δυσκολίες εξαιτίας της φτώχιας όπως άλλωστε και όλοι οι Έλληνες . Η ζωή ήταν δύσκολή και σκληρή . Αν ο πατέρας ήταν σφουγγαράς , έλλειπε από το σπίτι το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα του χρόνου ταξιδεύοντας και βουτώντας στα βάθη της Μεσογείου για να βγάλει το πολύτιμο σφουγγάρι . Τα νερά βαθιά κι άγνωστα , οι κίνδυνοι πολλοί κι απρόβλεπτοι . Η οικογένεια όμως είχε ανάγκες και αλλος δρόμος δεν υπήρχε . Πίσω στο νησί η μάνα είχε πάνω της όλη την ευθύνη της οικογένειας . Να φροντίσει για τις ανάγκες του σπιτιού , την ανατροφή των παιδιών τη σκέψη για την υγεία και τη ζωή του συντρόφου της . Πολλές φορές η μοίρα ήταν σκληρή κι ο πατέρας δεν τα κατάφερνε να επιστρέψει ή γυρνούσε χτυπημένος από τη θάλασσα ( η νόσος των δυτών ) .
Όταν εμφανιζόταν στον ορίζοντα ένα κατάρτι καϊκιού οι καμπάνες χτυπούσαν κι όλοι οι κάτοικοι μικροί και μεγάλοι κατηφόριζαν τρέχοντας στο λιμάνι για να δουν αν ήταν το καίκι του δικού τους ανθρώπου , αν αυτός είχε επιστρέψει κι αν είχε γυρίσει γερός . Η αγωνία μεγάλη , τα πρόσωπα σφιγμένα . Κάποιοι ήταν χαρούμενοι κάποιοι άλλοι μοιρολογούσαν .
Σήμερα τα πράγματα στην καθημερινότητα των Καλύμνιων έχουν αλλάξει σε μεγάλο βαθμό . Το επάγγελμα του σφουγγαρά έχει σχεδόν εκλείψει και για όσους εξακολουθούν να το ασκούν οι συνθήκες ασφαλείας έχουν γίνει καλύτερες . Οι Άνθρωποι έχουν αλλάξει ρότα σε μεγάλο βαθμό στον επαγγελματικό τους προσανατολισμό . Οι περισσότεροι νέοι σπουδάζουν στον ανώτερο και στον ανώτατο βαθμό της εκπαίδεσης , συνεχίζοντας την παράδοση που ύπηρχε στην παραγωγή πολλών και λαμπρών επιστημόνων , εξυπηρετώτας με τις γνώσεις τους όχι μόνο τον τόπο τους αλλά και όλη τη Δωδεκάνησο , την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό .
Η γυναίκα δεν είναι πια μόνιμη μέσα στο σπίτι να σχολείται με τις δουλειές και το μεγάλωμα των παιδιών . Η σύγχρονη Καλυμνιά σπουδάζει , συμμετέχει στα κοινά του τόπου , εξελίσσεται επαγγελματικά και διατηρεί ασβεστο το δυναμισμό της υπερπροστατευτικής μάνας .
Τα παλιά χρόνια τα σπίτια ήταν μικρά , ισόγεια και ήταν μόνο ένα μεγάλο δωμάτιο . Στο χώρο που μαγειρευόταν το φαγητό υπήρχε η παραστιά ( ένας τύπος ψηλού τζακιού ) . Στο πίσω μέρος του δωματίου υπήρχε ο κρέβατος , ένα είδος ξύλινου , υπεριψωμένου παταριού όπου κοιμόταν όλη η οικογένεια ( γονείς , παιδιά , παππούδες , γιαγιάδες πολύ συχνά και θείοι ) .
Τα σπίτια ήταν πέτρινα και τα ταβάνια τους ήταν στηριγμένα πάνω σε ξύλινα δοκάρια , τις μεσές όπως τις έλεγαν . Το ταβάνι όπως και οι τοίχοι φτιάχνονταν από λάσπη ένος είδους χώματος κόκκινου χρώματος , την πατελιά και φύκια που έπαιζαν το ρόλο του μονωτικού υλικού .
Τα παράθυρα ήταν ξύλινα , συνήθως καφέ χρώματος και τα σπίτια άσπρα ή στο χρώμα της ώχρας .
Στη σημερινή εποχή τα σπίτια είναι σύγχρονα όπως σε όλη την Ελλάδα μέχρι δύο ορόφους και σπάνια τριώροφα . Η κατασκευή τους είναι από μπετόν και τούβλα . Δυστυχώς δεν έχει διατηρηθεί η παραδοσιακή αρχιτεκτονική .
Τα σπίτια ήταν πέτρινα και τα ταβάνια τους ήταν στηριγμένα πάνω σε ξύλινα δοκάρια , τις μεσές όπως τις έλεγαν . Το ταβάνι όπως και οι τοίχοι φτιάχνονταν από λάσπη ένος είδους χώματος κόκκινου χρώματος , την πατελιά και φύκια που έπαιζαν το ρόλο του μονωτικού υλικού .
Τα παράθυρα ήταν ξύλινα , συνήθως καφέ χρώματος και τα σπίτια άσπρα ή στο χρώμα της ώχρας .
Στη σημερινή εποχή τα σπίτια είναι σύγχρονα όπως σε όλη την Ελλάδα μέχρι δύο ορόφους και σπάνια τριώροφα . Η κατασκευή τους είναι από μπετόν και τούβλα . Δυστυχώς δεν έχει διατηρηθεί η παραδοσιακή αρχιτεκτονική .
Τα παλια χρόνια οι μετακινήσεις των κατοίκων ήταν δύσκολες κι επικίνδυνες . Τα πλοία μικρά και τα δρομολόγια αραιά . Το πρόβλημα δεν ήταν μόνο για τους ανθρώπους αλλά και στη διακίνηση των αγαθών από και προς το νησί . Οι ελλείψεις πολλές και συχνές . Το οδικό δίκτυο μικρό και χωμάτινο . Υπήρχαν μάλιστα περιοχές που δεν ήταν προσβάσιμες παρά μόνο από τη θάλασσα . Για τις μετακινήσεις τους οι κάτοικοι χρησιμοποιούσαν γαϊδουράκια κι άλογα . Τα αυτοκίνητα ήταν λίγα κι άνηκαν στους πλούσιους εμπόρους .
Σήμερα τα πλοία είναι μεγάλα και σύγχρονα όμως τα δρομολόγια λίγα με αποτέλεσμα να μην εξυπηρετούνται οι κάτοικοι , ο τουρισμός και το εμπόριο.
Σημαντικό ρόλο στη ζωή του νησιού έχει παίξει η κατασκευή του αεροδρομίου .
Σήμερα τα πλοία είναι μεγάλα και σύγχρονα όμως τα δρομολόγια λίγα με αποτέλεσμα να μην εξυπηρετούνται οι κάτοικοι , ο τουρισμός και το εμπόριο.
Σημαντικό ρόλο στη ζωή του νησιού έχει παίξει η κατασκευή του αεροδρομίου .
Στην Κάλυμνο τα τελευταία χρόνια έχου γίνει αρκετά σημαντικά έργα που βοηθούν τη ζωή μας ή προκείται να τη βοηθήσουν στο μέλλον . Τέτοια έργα είναι το αεροδρόμιο , η επέκταση κι ο εξυγχρονισμός του λιμανιού , ο βιολογικός καθαρισμός , η ανάπτυξη του δικτύου αποχέτευσης , το δίκτυο ύδρευσης , το υποθαλάσσιο πάρκο , η επέκταση του οδικού δικτύου και άλλα .
Λίγο γέλιο δεν έκανε ποτέ κακό σε κανέναν . Παρακολουθήστε το βίντεο με ένα συμπαθέστατο μέσο μεταφοράς ! ! !
Για την παρουσίαση της ενότητας << Η Κάλυμνος του χθες και του σήμερα >> εργάστηκαν οι μαθητές : Αντώνης Τσαγκάρης , Γιάννης Μπίλλης , Γεωργία Παππά , Νικόλας Ιακώβου , Νίκη Λαζαρή , Μιχάλης Ψαράς , Τακτικός Μιχάλης και Σοφία Αχλαδιώτη .
Θυμάμαι τι έμαθα στην ενότητα << Ελλάδα , η χώρα μας >> παίζοντας .
Σημαντικά έργα
Όπως σε κάθε χώρα έτσι και στην Ελλάδα οι άνθρωποι έχουν πολλές ανάγκες . Για να τις ικανοποιήσουν κατασκευάζουν πολλά μεγάλα έργα . Τέτοια έργα είναι : τα λιμάνια , τα αεροδρόμια , οι σήραγγες , οι γέφυρες , οι μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι , οι σιδηρόδρομοι , το μετρό , τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος , τα φράγματα και οι τεχνιτές λίμνες , η υγειονομική ταφή των απορριμάτων , οι βιολογικοί καθαρισμοί και άλλα πολλά .
Ένα από τα σημαντικά έργα είναι η Εγνατία οδός που ενώνει το λιμάνι της Ηγουμενίτσας με τους κήπους του Έβρου . Παίξε και γνώρισέτην .
Ακόμα ένα μεγάλο έργο είναι το διεθνές αεροδρόμιο της Αθήνας Ελευθέριος Βενιζέλος . Κάθε χρόνο εξυπηρετεί περισσότερους από 15 εκατομύρια επιβάτες . Πάτησε το κουμπί για να το γνωρίσεις .
Η γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου << Χαρίλαος Τρικούπης ολοκληρώθηκε το 2004 λίγο πριν την έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας . Σκοπός της κατασκευής της είναι η ένωση της Πελοποννήσου με τη Στερεά Ελλάδα για τη διευκόλυνση της μετακίνησης ανθρώπων και προϊόντων . Πάτησε το κουμπί για να τη γνωρίσεις .