Το βιβλίο ως καλύτερος φίλος στη ζωή.
Οι φίλοι είναι για να μας βοηθάνε στη ζωή .Να είναι πάντα εκεί όταν τους χρειαζόμαστε . Έχω αρκετούς φίλους .
Αλλά έναν και μόνο ξεχωρίζω στη ζωή , το βιβλίο . Νομίζω ότι σε όλους τους ανθρώπους αρέσουν τα βιβλία . Πάντα μας βοηθάνε να πάρουμε γνώση και αγάπη .
Μας συντροφεύει όπου και να πάμε . Μπορούμε να το πάρουμε μαζί μας σε βόλτες , σε ταξίδια , στην παραλία ακόμα μπορούμε να το διαβάζουμε μετά τα μαθήματά μας .
Του δείχνω την αγάπη μου συνέχεια , προσπαθώ να γράψω μια έκθεση γι΄αυτό το βιβλίο. Κάθε βράδυ το έχω κάτω από το μαξιλάρι μου κι αφού ξαπλώσω το διαβάζω .
Η φιλία μας θα κρατήσει για πάντα ! ! ! Κάθε βιβλίο έχει και μια θέση στην καρδιά μου !
Αγγελική Τρουμουλιάρη
Αλλά έναν και μόνο ξεχωρίζω στη ζωή , το βιβλίο . Νομίζω ότι σε όλους τους ανθρώπους αρέσουν τα βιβλία . Πάντα μας βοηθάνε να πάρουμε γνώση και αγάπη .
Μας συντροφεύει όπου και να πάμε . Μπορούμε να το πάρουμε μαζί μας σε βόλτες , σε ταξίδια , στην παραλία ακόμα μπορούμε να το διαβάζουμε μετά τα μαθήματά μας .
Του δείχνω την αγάπη μου συνέχεια , προσπαθώ να γράψω μια έκθεση γι΄αυτό το βιβλίο. Κάθε βράδυ το έχω κάτω από το μαξιλάρι μου κι αφού ξαπλώσω το διαβάζω .
Η φιλία μας θα κρατήσει για πάντα ! ! ! Κάθε βιβλίο έχει και μια θέση στην καρδιά μου !
Αγγελική Τρουμουλιάρη
<<Το αγαπημένο μου βιβλίο >>
Πριν λίγα χρόνια ξεκίνησα να αγοράζω βιβλία με τα λεφτά που έβγαζα τα καλοκαίρια . Μια ημέρα άκουσα για το βιβλίο το οποίο ονομάζεται << Το ημερολόγιο μιας ξενέρωτης >> και που θα κατακτούσε την καρδιά κάθε κοριτσιού .
Στο μυαλό μου γινόταν ένα χάος , ήθελα να το πάρω , μα είχα μόνο 15 ευρώ , αν δε μου έφταναν ;
Πέρασαν οι μέρες και αποφάσισα να επισκεφτώ ένα μαγαζί στην άκρη του δρόμου . Ήταν πολύ παλιό , αλλά πουλούσε κάθε λογής βιβλίο . Όταν μπήκα μέσα στο μαγαζί , άρχισα να ψάχνω στις πελώριες βιβλιοθήκες . Μόλις το αντίκρισα , ένιωσα μια μικρή ανακούφιση , μακάρι να με φτάσουν τα λεφτά μου έλεγα μέσα μου .
Ένας ηλικιωμένος κύριος με πλησίασε και με ρώτησε εάν το ήθελα . << Ναι >> του απάντησα εγώ και με θάρρος σήκωσα το κεφάλι και τον ρώτησα την τιμή του . Δέκα ευρώ μου είπε εκείνος . Χωρίς καμία σκέψη το αγόρασα και τον ευχαρίστησα .
Το εξώφυλλο ήταν φούξια κι όμορφο΄. Όταν διάβασα την περίληψη , εντυπωσιάστηκα αρκετά !
Το θέμα του βιβλίου ήταν για ένα κορίτσι το οποίο ενοχλούσαν καθημερινά οι συμμαθήτριες της . Δεν είχε φίλες , μα μία μέρα την πλησίασαν δύο κορίτσια και της είπαν πως δεν την είχαν δει ποτέ με παρέα και πως δουλειά τους ήταν να γίνουν αχώριστες . Μέσα σ' ένα μικρό χρονικό διάστημα έγιναν μια παρέα . Την έκανε χαρούμενη ένα αγόρι το οποίο ήταν φίλος με την παρέα που την ενοχλούσε . Αυτό την έβαλε σε ρίσκο , Θα προτιμήσει τις φίλες της ή τον καινούργιο της φίλο ;
Το βιβλίο με εντυπωσίασε αρκετά και δε θα χάσω κανένα βιβλίο σαν κι αυτό .
Μαριάννα Πολιά
Πριν λίγα χρόνια ξεκίνησα να αγοράζω βιβλία με τα λεφτά που έβγαζα τα καλοκαίρια . Μια ημέρα άκουσα για το βιβλίο το οποίο ονομάζεται << Το ημερολόγιο μιας ξενέρωτης >> και που θα κατακτούσε την καρδιά κάθε κοριτσιού .
Στο μυαλό μου γινόταν ένα χάος , ήθελα να το πάρω , μα είχα μόνο 15 ευρώ , αν δε μου έφταναν ;
Πέρασαν οι μέρες και αποφάσισα να επισκεφτώ ένα μαγαζί στην άκρη του δρόμου . Ήταν πολύ παλιό , αλλά πουλούσε κάθε λογής βιβλίο . Όταν μπήκα μέσα στο μαγαζί , άρχισα να ψάχνω στις πελώριες βιβλιοθήκες . Μόλις το αντίκρισα , ένιωσα μια μικρή ανακούφιση , μακάρι να με φτάσουν τα λεφτά μου έλεγα μέσα μου .
Ένας ηλικιωμένος κύριος με πλησίασε και με ρώτησε εάν το ήθελα . << Ναι >> του απάντησα εγώ και με θάρρος σήκωσα το κεφάλι και τον ρώτησα την τιμή του . Δέκα ευρώ μου είπε εκείνος . Χωρίς καμία σκέψη το αγόρασα και τον ευχαρίστησα .
Το εξώφυλλο ήταν φούξια κι όμορφο΄. Όταν διάβασα την περίληψη , εντυπωσιάστηκα αρκετά !
Το θέμα του βιβλίου ήταν για ένα κορίτσι το οποίο ενοχλούσαν καθημερινά οι συμμαθήτριες της . Δεν είχε φίλες , μα μία μέρα την πλησίασαν δύο κορίτσια και της είπαν πως δεν την είχαν δει ποτέ με παρέα και πως δουλειά τους ήταν να γίνουν αχώριστες . Μέσα σ' ένα μικρό χρονικό διάστημα έγιναν μια παρέα . Την έκανε χαρούμενη ένα αγόρι το οποίο ήταν φίλος με την παρέα που την ενοχλούσε . Αυτό την έβαλε σε ρίσκο , Θα προτιμήσει τις φίλες της ή τον καινούργιο της φίλο ;
Το βιβλίο με εντυπωσίασε αρκετά και δε θα χάσω κανένα βιβλίο σαν κι αυτό .
Μαριάννα Πολιά
<< Η πρώτη μου συναυλία >>
Είναι Κυριακή πρωί , πάω στην κουζίνα και ο μπαμπάς με τη μαμά μού έχουν μια έκπληξη . Σκέφτομαι τόσα πολλά στο μυαλό μου . <<Τι να είναι άραγε ; >> . Όλη αυτή η αγωνία θα μου σπάσει το κεφάλι. Ώσπου η μαμά μού λέει ότι θα πάμε στη συναυλία του Χατζηγιάννη .
Γεμάτη χαρά σκέφτομαι τι να βάλω για το βράδυ . Το μπλε ή το κόκκινο μπλουζάκι ,τη μαύρη ή τη μωβ φούστα ; Α ! ! ! Το βρήκα, θα βάλω το μαύρο φουστάνι με την κόκκινη καρδιά και τις μαύρες μπότες .
Οι ώρες περνούν . Είναι 7 η ώρα , μαμά , μαμά φωνάζω , ετοιμάσου , πρέπει να φύγουμε . Το αμάξι ξεκινάει . << Μαμά σε πόσα λεπτά φτάνουμε >> ; Σε δύο λεπτά θα είμαστε εκεί μου απαντάει .
Και τώρα πια φτάσαμε . Όλα ήταν τέλεια . Επιπλέον βγήκε ένας λεπτός κύριος με τη λεπτή φωνή του και είπε : << Σε πέντε λεπτά αρχίζουμε >> . Το πλήθος είναι γεμάτο αγωνία , ώσπου αρχίζουν τα φώτα να αναβοσβήνουν , κίτρινο , πράσινο και μπλε . Μπαίνει ο τραγουδιστής και αρχίζει το κοινό να χορεύει με το ρυθμό της μουσικής . Δυστυχώς όμως οι δύο ώρες πέρασαν νεράκι και έπρεπε να φύγουμε .
Τώρα φτάσαμε σπίτι κι εύχομαι να ξαναπάμε σύντομα .
Μαρία Νυστάζου
Είναι Κυριακή πρωί , πάω στην κουζίνα και ο μπαμπάς με τη μαμά μού έχουν μια έκπληξη . Σκέφτομαι τόσα πολλά στο μυαλό μου . <<Τι να είναι άραγε ; >> . Όλη αυτή η αγωνία θα μου σπάσει το κεφάλι. Ώσπου η μαμά μού λέει ότι θα πάμε στη συναυλία του Χατζηγιάννη .
Γεμάτη χαρά σκέφτομαι τι να βάλω για το βράδυ . Το μπλε ή το κόκκινο μπλουζάκι ,τη μαύρη ή τη μωβ φούστα ; Α ! ! ! Το βρήκα, θα βάλω το μαύρο φουστάνι με την κόκκινη καρδιά και τις μαύρες μπότες .
Οι ώρες περνούν . Είναι 7 η ώρα , μαμά , μαμά φωνάζω , ετοιμάσου , πρέπει να φύγουμε . Το αμάξι ξεκινάει . << Μαμά σε πόσα λεπτά φτάνουμε >> ; Σε δύο λεπτά θα είμαστε εκεί μου απαντάει .
Και τώρα πια φτάσαμε . Όλα ήταν τέλεια . Επιπλέον βγήκε ένας λεπτός κύριος με τη λεπτή φωνή του και είπε : << Σε πέντε λεπτά αρχίζουμε >> . Το πλήθος είναι γεμάτο αγωνία , ώσπου αρχίζουν τα φώτα να αναβοσβήνουν , κίτρινο , πράσινο και μπλε . Μπαίνει ο τραγουδιστής και αρχίζει το κοινό να χορεύει με το ρυθμό της μουσικής . Δυστυχώς όμως οι δύο ώρες πέρασαν νεράκι και έπρεπε να φύγουμε .
Τώρα φτάσαμε σπίτι κι εύχομαι να ξαναπάμε σύντομα .
Μαρία Νυστάζου
<< Συνοδεύοντας τον Άγιο Βασίλη στο υπέροχο ταξίδι του >>
Κάθε Χριστούγεννα , συνηθίζεται ο Άγιος Βασίλης μας φέρνει τα δώρα , τι γίνεται αν τον συνοδεύεις στο ταξίδι του ;
Όλα ξεκίνησαν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς , όπως όλα τα παιδιά πηγαίνεις στο κρεβάτι σου , για να νομίζουν οι γονείς ότι κοιμήθηκες κι ύστερα κατεβαίνεις την σκάλα σιγά σιγά και κρύβεσαι κάπου . Έτσι κι έγινε
Ξαφνικά ακούστηκε ένας θόρυβος , θύμιζε αναστεναγμό . Άρχισα να ψάχνω από δω κι από κει , αλλά τίποτα . Πάνω στη θλίψη μου είδα τον Άγιο Βασίλη κάτω απ' το τραπέζι , γελώντας κάθισα κοντά του και τον ρώτησα τι είχε συμβεί . Εκείνος μου είπε πως τα ξωτικά αρρώστησαν και δεν είχε βοηθό . Εγώ είχα προβληματιστεί . << Εσύ >> μου είπε , εσύ μπορείς να με βοηθήσεις . << Εγώ ; βεβαίως >> του είπα . Όμως θα χρειαστούμε ενέργεια , με μια κίνηση άρπαξα 5-6 κουραμπιέδες , έβαλα μπουφάν κι έφυγα .
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ένιωθα φανταστικά . Πρώτη στάση η Ιωάννα , ύστερα ο Πέτρος , η Μαρία , ο Νικόλας , ο Γιάννης , η Αγγελική ..... Λίγο πριν τελειώσει το ταξίδι μας θυμήθηκα πως εγώ δεν είχα πάρει τίποτα ..... Μα γιατί ; καλό κορίτσι ήμουν .
Όταν φτάσαμε στο σπίτι , τον ρώτησα , γιατί εγώ δεν είχα πάρει τίποτα . Εκείνος μου είπε: << Στο σπίτι σου κάτω από το δέντρο υπάρχει κάτι , αρκεί να το πιστέψεις .
Εγώ τον ευχαρίστησα κι έφυγα . Πήγα κάτω από το δέντρο , μα τίποτα , στο μυαλό μου τριγύριζαν τα λόγια του . Ξανακοίταξα κι είδα ένα κουδουνάκι χαραγμένο με ολόχρυσα γράμματα που έλεγαν : << Σε κάθε άσχημη στιγμή , υπάρχει κάποιος που θέλει να σταθείς κοντά του >> .
Εκείνη η μέρα ήταν η αγαπημένη μου , θα ήθελα να την ξαναζήσω !!!
Μαριάννα Πολιά
Κάθε Χριστούγεννα , συνηθίζεται ο Άγιος Βασίλης μας φέρνει τα δώρα , τι γίνεται αν τον συνοδεύεις στο ταξίδι του ;
Όλα ξεκίνησαν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς , όπως όλα τα παιδιά πηγαίνεις στο κρεβάτι σου , για να νομίζουν οι γονείς ότι κοιμήθηκες κι ύστερα κατεβαίνεις την σκάλα σιγά σιγά και κρύβεσαι κάπου . Έτσι κι έγινε
Ξαφνικά ακούστηκε ένας θόρυβος , θύμιζε αναστεναγμό . Άρχισα να ψάχνω από δω κι από κει , αλλά τίποτα . Πάνω στη θλίψη μου είδα τον Άγιο Βασίλη κάτω απ' το τραπέζι , γελώντας κάθισα κοντά του και τον ρώτησα τι είχε συμβεί . Εκείνος μου είπε πως τα ξωτικά αρρώστησαν και δεν είχε βοηθό . Εγώ είχα προβληματιστεί . << Εσύ >> μου είπε , εσύ μπορείς να με βοηθήσεις . << Εγώ ; βεβαίως >> του είπα . Όμως θα χρειαστούμε ενέργεια , με μια κίνηση άρπαξα 5-6 κουραμπιέδες , έβαλα μπουφάν κι έφυγα .
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ένιωθα φανταστικά . Πρώτη στάση η Ιωάννα , ύστερα ο Πέτρος , η Μαρία , ο Νικόλας , ο Γιάννης , η Αγγελική ..... Λίγο πριν τελειώσει το ταξίδι μας θυμήθηκα πως εγώ δεν είχα πάρει τίποτα ..... Μα γιατί ; καλό κορίτσι ήμουν .
Όταν φτάσαμε στο σπίτι , τον ρώτησα , γιατί εγώ δεν είχα πάρει τίποτα . Εκείνος μου είπε: << Στο σπίτι σου κάτω από το δέντρο υπάρχει κάτι , αρκεί να το πιστέψεις .
Εγώ τον ευχαρίστησα κι έφυγα . Πήγα κάτω από το δέντρο , μα τίποτα , στο μυαλό μου τριγύριζαν τα λόγια του . Ξανακοίταξα κι είδα ένα κουδουνάκι χαραγμένο με ολόχρυσα γράμματα που έλεγαν : << Σε κάθε άσχημη στιγμή , υπάρχει κάποιος που θέλει να σταθείς κοντά του >> .
Εκείνη η μέρα ήταν η αγαπημένη μου , θα ήθελα να την ξαναζήσω !!!
Μαριάννα Πολιά
<< Συνοδεύοντας τον Άγιο Βασίλη στο υπέροχο ταξίδι του >>
Γεια σας παιδιά , είναι παραμονή Χριστουγέννων και η μαμά μου όπως κάθε βράδυ μου διαβάζει υπέροχα βιβλία . Θα σας μιλήσω για ένα .
Η μαμά μου μού είχε διαβάσει ένα παραμύθι που έλεγε πως ένα παιδάκι μπόρεσε να δει μπροστά στα μάτια του τον Άγιο Βασίλη . Επίσης μου είχε διαβάσει ότι αν ένα παιδάκι δει τον Άγιο Βασίλη , τότε εκείνος θα τον πάρει μαζί του στο ταξίδι του .
Εγώ μόλις το άκουσα για να τον δω , ξεγέλασα τη μαμά μου λέγοντάς της ότι θέλω να κοιμηθώ . Εκείνη το πίστεψε και πήγε για ύπνο . Περίμενα ξύπνιος στο κρεβάτι μου μέχρι να ακούσω κάτι . Περίμενα , περίμενα , ώσπου είδα τον Άγιο Βασίλη να βάζει τα δώρα κάτω από το δέντρο . Όταν με είδε κι εκείνος , τον ρώτησα αν μπορούσε να με πάρει μαζί του στο ονειρεμένο ταξίδι του . Εκείνος μου απάντησε ότι θα με πάρει .
Εγώ ενθουσιασμένος πήγα αθόρυβα στο δωμάτιό μου , έβαλα το μάλλινο μπουφάν και το κασκόλ μου. Μετά βγήκα έξω και ήρθε με το έλκηθρο του στην καμινάδα και με πήρε . Με αγωνία τον ρώτησα αν θα μπορούσα να τον βοηθήσω κι εκείνος με περηφάνια μου είπε << βεβαίως >> . Εγώ χαρούμενος άρχισα να πιάνω δώρα και να τα πετάω στα σπίτια , μέχρι που τελείωσαν όλα . Τότε ευχαρίστησα τον Άγιο Βασίλη και με γύρισε πίσω στο σπίτι μου , όπου κι εγώ τον χαιρέτησα .
Μακάρι να ξανασυναντήσω τον Άγιο Βασίλη .
Βασίλης Πούλλος
<< Συνοδεύοντας τον Άγιο Βασίλη στο υπέροχο ταξίδι του >>
Τα Χριστούγεννα που πέρασαν δεν πίστευα τι έγινε !
Ήταν βράδυ και ήμουν έτοιμη να πάω για ύπνο . Ξαφνικά άκουσα κουδουνάκια και μόλις κοίταξα στο παράθυρο δε θα πιστέψετε τι είδα ! Τον Άγιο Βασίλη ! Αμέσως άνοιξα την πόρτα , τον είδα να κατεβαίνει . Χωρίς δεύτερη κουβέντα τον ρώτησα τι έπαθε , γιατί τον είδα κουρασμένο .
- << Έχω μοιράσει ήδη πολλά δώρα στα παιδιά και έχω ακόμη πιο πολλά για να μοιράσω >> μου είπε .
- << Θα σας βοηθήσω εγώ >> του απάντησα . Τότε ανεβήκαμε στο έλκηθρο και αρχίσαμε να δίνουμε δώρα στα παιδιά . Εγώ του έδινα τα δώρα κι εκείνος τα μοίραζε , γιατί δεν μπορούσε να τα κάνει όλα . Δώρα μικρά , δώρα μεγάλα , δώρα πλατιά , στενά .
Περίμενα να μου δώσει κι εμένα το δικό μου δώρο . Καθώς ήμασταν έτοιμοι να πάμε σε άλλο σπίτι , βλέπουμε δύο ξωτικά . Το ένα ήταν ψηλό και το άλλο κοντό . Έψαχναν τον Άγιο Βασίλη για να του πουν πως ξέχασε ένα δώρο . Ήταν το δικό μου . Το ήξερα , γιατί είχε το όνομά μου επάνω .Το έκρυψε για να μου το δώσει στο τέλος .
Μόλις μοιράσαμε όλα τα δώρα , με πήγε στο σπίτι . Με ευχαρίστησε για τη βοήθεια και μου έδωσε το δώρο μου . Ήταν ένα μικρό κουτί . Πήγα στο κρεβάτι μου και το άνοιξα . Μέσα ήταν μια κάρτα κι ένα κουδουνάκι .
Θα ήθελα πολύ να ξαναζήσω αυτές τις στιγμές από την αρχή .
Ευαγγελία Σκριβάνου
Τα Χριστούγεννα που πέρασαν δεν πίστευα τι έγινε !
Ήταν βράδυ και ήμουν έτοιμη να πάω για ύπνο . Ξαφνικά άκουσα κουδουνάκια και μόλις κοίταξα στο παράθυρο δε θα πιστέψετε τι είδα ! Τον Άγιο Βασίλη ! Αμέσως άνοιξα την πόρτα , τον είδα να κατεβαίνει . Χωρίς δεύτερη κουβέντα τον ρώτησα τι έπαθε , γιατί τον είδα κουρασμένο .
- << Έχω μοιράσει ήδη πολλά δώρα στα παιδιά και έχω ακόμη πιο πολλά για να μοιράσω >> μου είπε .
- << Θα σας βοηθήσω εγώ >> του απάντησα . Τότε ανεβήκαμε στο έλκηθρο και αρχίσαμε να δίνουμε δώρα στα παιδιά . Εγώ του έδινα τα δώρα κι εκείνος τα μοίραζε , γιατί δεν μπορούσε να τα κάνει όλα . Δώρα μικρά , δώρα μεγάλα , δώρα πλατιά , στενά .
Περίμενα να μου δώσει κι εμένα το δικό μου δώρο . Καθώς ήμασταν έτοιμοι να πάμε σε άλλο σπίτι , βλέπουμε δύο ξωτικά . Το ένα ήταν ψηλό και το άλλο κοντό . Έψαχναν τον Άγιο Βασίλη για να του πουν πως ξέχασε ένα δώρο . Ήταν το δικό μου . Το ήξερα , γιατί είχε το όνομά μου επάνω .Το έκρυψε για να μου το δώσει στο τέλος .
Μόλις μοιράσαμε όλα τα δώρα , με πήγε στο σπίτι . Με ευχαρίστησε για τη βοήθεια και μου έδωσε το δώρο μου . Ήταν ένα μικρό κουτί . Πήγα στο κρεβάτι μου και το άνοιξα . Μέσα ήταν μια κάρτα κι ένα κουδουνάκι .
Θα ήθελα πολύ να ξαναζήσω αυτές τις στιγμές από την αρχή .
Ευαγγελία Σκριβάνου
<< Ένα γράμμα σε κάποιον καλό μου φίλο στο εξωτερικό >>
Αγαπημένε μου φίλε , Oliver
Τι κάνεις ; Είμαι η Αγγελική . Μας λείπεις πολύ εδώ στην Κάλυμνο .
Πηγαίνω σε ένα σχολείο που λέγεται 5ο Δημοτικό Σχολείο Καλύμνου . Είναι μεγάλο με πολλές τάξεις και δύο μεγάλες αυλές . Επίσης είναι διώροφο με καινούργια τέρματα .
Η Κάλυμνος είναι ένα όμορφο νησί με πολλούς τουρίστες και πολλά δέντρα . Σπάνια βρέχει και το χειμώνα έχει πολλές φορές ήλιο .
Εδώ στην Ελλάδα έχει πολλούς αρχαιολογικούς χώρους , όπως την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα στην Αθήνα . Στο Ναύπλιο έχει πολλά μουσεία και αγάλματα .
Σε περιμένουμε σύντομα .
Σε φιλώ
Η φίλη σου , Αγγελική Τρουμουλιάρη
Αγαπημένε μου φίλε , Oliver
Τι κάνεις ; Είμαι η Αγγελική . Μας λείπεις πολύ εδώ στην Κάλυμνο .
Πηγαίνω σε ένα σχολείο που λέγεται 5ο Δημοτικό Σχολείο Καλύμνου . Είναι μεγάλο με πολλές τάξεις και δύο μεγάλες αυλές . Επίσης είναι διώροφο με καινούργια τέρματα .
Η Κάλυμνος είναι ένα όμορφο νησί με πολλούς τουρίστες και πολλά δέντρα . Σπάνια βρέχει και το χειμώνα έχει πολλές φορές ήλιο .
Εδώ στην Ελλάδα έχει πολλούς αρχαιολογικούς χώρους , όπως την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα στην Αθήνα . Στο Ναύπλιο έχει πολλά μουσεία και αγάλματα .
Σε περιμένουμε σύντομα .
Σε φιλώ
Η φίλη σου , Αγγελική Τρουμουλιάρη
<< Ένα γράμμα σε κάποιον καλό μου φίλο στο εξωτερικό >>
Αγαπητή μου φίλη , Soffy
Με λένε Μαριάννα και μου αρέσει πολύ το τένις και η μουσική όπως κι εσένα .
Πηγαίνω στην πέμπτη δημοτικού στο 5ο Δημοτικό Σχολείο Καλύμνου . Το σχολείο μου είναι αρκετά μεγάλο , έχει γήπεδο μπάσκετ και ποδοσφαίρου . Επίσης έχει μεγάλα δέντρα που ξεκουραζόμαστε στον ίσκιο τους .
Η Κάλυμνος , το νησί που ζω είναι αρκετά όμορφο . Ονομάζεται << Το νησί των σφουγγαράδων >> λόγω των πολλών σφουγγαράδων που κατοικούν στο νησί μας και που καθημερινά ξεκινούν το ταξίδι τους .
Εάν έρθεις στην Ελλάδα θα σου αρέσει πολύ . Έχουμε πού πράσινο που ξέρω ότι σου αρέσει και πολλούς αρχαιολογικούς χώρους με αρκετή ιστορία .
Χαίρομαι που πρότεινες στους γονείς μου να έρθω για 3 εβδομάδες στην Αμερική , αλλά δε γίνεται , ίσως στο μέλλον εάν μπορέσω .
Σε χαιρετώ
Η φίλη σου Μαριάννα Πολιά
Αγαπητέ ξάδελφε , Νικόλα
Σου στέλνω αυτό το γράμμα για να μάθεις τα νέα μου.
Πηγαίνω στο 5ο Δημοτικό Σχολείο Καλύμνου, στην Πέμπτη τάξη και είμαι δεκάμιση χρονών. Ο καιρός εδώ στο νησί μας είναι συνήθως καλός. Σε λίγες μέρες θα έρθουν τα Χριστούγεννα και εμείς έχουμε ήδη στολίσει το δέντρο μας για φέτος. Είναι πάρα πολύ μεγάλο και όμορφο.
Στην Κάλυμνο περνάω πολύ ωραία. Έχω επίσης πολλούς φίλους από το σχολείο και παίζουμε συνέχεια μαζί.
Ανυπομονώ να μου στείλεις κι εσύ ένα γράμμα , γιατί θα ήθελα πραγματικά να μάθω τα νέα σου.
Με αγάπη
Χουρδάς Γιώργος
Αξιότιμε Κύριε , Δήμαρχε
Λέγομαι Σαββίνα Σκριβάνου και πηγαίνω στο 5ο Δημοτικό Σχολείο Καλύμνου. Θα ήθελα να σας μιλήσω για το νησί της Καλύμνου.
Στο νησί μας υπάρχουν πράγματα που δεν μου αρέσουν, όπως για παράδειγμα το ότι οι κάτοικοι πετούν πολλά σκουπίδια στους δρόμους, στη θάλασσα και στην παιδική χαρά. Επίσης, βλέπω πολλούς λαθρομετανάστες με τα παιδιά τους να έρχονται στην Κάλυμνο, διότι έχουν πόλεμο στην χώρα τους.
Κύριε Δήμαρχε, η Κάλυμνος είναι ωραίο νησί..Σας παρακαλώ βοηθήστε μας να γίνει ακόμα ομορφότερο!
Με εκτίμηση
Σκριβάνου Σαββίνα
<< Ένας υπέροχος τόπος που γνώρισα >>
Πριν από ένα χρόνο επισκέφθηκα τα Ιωάννινα , έναν πολύ όμορφο τόπο .
Τα Ιωάννινα είναι μια ορεινή περιοχή , η ατμόσφαιρα ήταν καθαρή αλλά έκανε πάρα πολύ κρύο , επειδή πήγα εκεί το χειμώνα .
Οι κάτοικοι φαίνονταν ευτυχισμένοι που ήρθαν τα Χριστούγεννα και φυσικά όλοι ήθελαν να πάνε στο κάστρο των Ιωαννίνων και σε διάφορους άλλους αρχαιολογικούς χώρους .
Τα σπίτια ήταν με κεραμίδια και όλα ήταν στολισμένα με χριστουγεννιάτικα στολίδια και φωτάκια . Λίγα σπίτια που ήταν και πολύ παλιά ήταν χτισμένα στα βουνά .
Οι τουρίστες τα επισκέπτονται για να πάνε στα μουσεία , στα γλέντια που κάπου κάπου κάνουν οι κάτοικοι και για να φάνε πολύ ωραίο φαγητό όπως τα μακαρόνια . Τα περισσότερα μακαρόνια είναι χειροποίητα , αλλά όπως κι αν είναι , είναι πολύ νόστιμα .
Αν θελήσει κάποιος να πάει εκεί , θα του έλεγα να πάει στις εκκλησίες και στα μοναστήρια όπως πήγα κι εγώ . Στο δρόμο για εκεί θα δείτε μια βρύση που την έφτιαξε η προγιαγιά μου . Επίσης θα δείτε στα δέντρα να έχουν φυτρώσει βρύα , αυτό είναι από την υγρασία , αλλά είναι υπέροχο θέαμα .
Πέρασα πάρα πολύ ωραία εκεί και θα ήθελα να ξαναπάω φέτος . Θα σας συνιστούσα να πάτε κι εσείς .
Μανώλης Νικολάκης
Πριν από ένα χρόνο επισκέφθηκα τα Ιωάννινα , έναν πολύ όμορφο τόπο .
Τα Ιωάννινα είναι μια ορεινή περιοχή , η ατμόσφαιρα ήταν καθαρή αλλά έκανε πάρα πολύ κρύο , επειδή πήγα εκεί το χειμώνα .
Οι κάτοικοι φαίνονταν ευτυχισμένοι που ήρθαν τα Χριστούγεννα και φυσικά όλοι ήθελαν να πάνε στο κάστρο των Ιωαννίνων και σε διάφορους άλλους αρχαιολογικούς χώρους .
Τα σπίτια ήταν με κεραμίδια και όλα ήταν στολισμένα με χριστουγεννιάτικα στολίδια και φωτάκια . Λίγα σπίτια που ήταν και πολύ παλιά ήταν χτισμένα στα βουνά .
Οι τουρίστες τα επισκέπτονται για να πάνε στα μουσεία , στα γλέντια που κάπου κάπου κάνουν οι κάτοικοι και για να φάνε πολύ ωραίο φαγητό όπως τα μακαρόνια . Τα περισσότερα μακαρόνια είναι χειροποίητα , αλλά όπως κι αν είναι , είναι πολύ νόστιμα .
Αν θελήσει κάποιος να πάει εκεί , θα του έλεγα να πάει στις εκκλησίες και στα μοναστήρια όπως πήγα κι εγώ . Στο δρόμο για εκεί θα δείτε μια βρύση που την έφτιαξε η προγιαγιά μου . Επίσης θα δείτε στα δέντρα να έχουν φυτρώσει βρύα , αυτό είναι από την υγρασία , αλλά είναι υπέροχο θέαμα .
Πέρασα πάρα πολύ ωραία εκεί και θα ήθελα να ξαναπάω φέτος . Θα σας συνιστούσα να πάτε κι εσείς .
Μανώλης Νικολάκης
<<Ένας υπέροχος τόπος που γνώρισα >>
Τα Γιάννενα βρίσκονται στην Ήπειρο . Τα είχα επισκεφθεί πέρυσι τα Χριστούγεννα.
Είναι μια πολύ όμορφη ορεινή περιοχή . Την εποχή που τα επισκέφθηκα το κλίμα ήταν βαρύ , καταλάβαινες τι θα πει χειμώνας .
Οι κάτοικοι ήταν πολύ φιλικοί και φιλόξενοι , αγαπούσαν πολύ τους επισκέπτες και κυρίως τα παιδιά .
Τα σπίτια ήταν πέτρινα με κεραμίδια και κτισμένα κοντά το ένα στο άλλο .
Εκεί πηγαίνουν αρκετοί τουρίστες για τους αρχαιολογικούς θησαυρούς . Στα Γιάννενα μπορείς να περάσεις πολύ ωραία , εγώ όμως πέρασα φανταστικά . Λάτρεψα τα κλαρίνα , το φαγητό και τη φιλικότητα των ανθρώπων .
Αυτές οι μέρες θα βρίσκονται πάντα μες στην καρδιά μου , γιατί πιστεύω πως αποκλείεται κάποιος να πάει και να μην τα απολαύσει όπως εγώ κι η οικογένειά μου κι ας μείναμε μόνο δεκαπέντε μέρες .
Θα ήθελα να τα ξαναεπισκεφθώ όχι μόνο για δεκαπέντε μέρες αλλά για έναν ολόκληρο μήνα .
Μαριάννα Πολιά
Τα Γιάννενα βρίσκονται στην Ήπειρο . Τα είχα επισκεφθεί πέρυσι τα Χριστούγεννα.
Είναι μια πολύ όμορφη ορεινή περιοχή . Την εποχή που τα επισκέφθηκα το κλίμα ήταν βαρύ , καταλάβαινες τι θα πει χειμώνας .
Οι κάτοικοι ήταν πολύ φιλικοί και φιλόξενοι , αγαπούσαν πολύ τους επισκέπτες και κυρίως τα παιδιά .
Τα σπίτια ήταν πέτρινα με κεραμίδια και κτισμένα κοντά το ένα στο άλλο .
Εκεί πηγαίνουν αρκετοί τουρίστες για τους αρχαιολογικούς θησαυρούς . Στα Γιάννενα μπορείς να περάσεις πολύ ωραία , εγώ όμως πέρασα φανταστικά . Λάτρεψα τα κλαρίνα , το φαγητό και τη φιλικότητα των ανθρώπων .
Αυτές οι μέρες θα βρίσκονται πάντα μες στην καρδιά μου , γιατί πιστεύω πως αποκλείεται κάποιος να πάει και να μην τα απολαύσει όπως εγώ κι η οικογένειά μου κι ας μείναμε μόνο δεκαπέντε μέρες .
Θα ήθελα να τα ξαναεπισκεφθώ όχι μόνο για δεκαπέντε μέρες αλλά για έναν ολόκληρο μήνα .
Μαριάννα Πολιά
<< Το αγαπημένο μου ζώο >>
Έχω ένα πολύ ωραίο σκύλο , το όνομά του είναι << Ρόκυ >> .Το θυμάμαι σαν να ήταν χτες που τον απέκτησα . Ήμουν επτά χρονών καθόμουν στο τραπέζι κι έτρωγα , ξαφνικά ο πατέρας μού φώναξε και μου είπε : << Νικόλα , βγες έξω σου πήρα ένα δώρο >> . Βγαίνω έξω για να δω και τότε είδα τον πατέρα μου να κρατά ένα μικρό σκυλάκι . Μόλις τον είδα χάρηκα πολύ .
Είναι μαύρος και καφέ , είναι πολύ παιχνιδιάρης , επίσης είναι και πολύ γρήγορος . Έχει πάρα πολύ ωραίο τρίχωμα , όμως είναι πολύ άγριος όταν έρχονται ξένοι αρχίζει να γαβγίζει .
Εμείς οι δύο περνάμε τέλεια , παίζουμε ώρες αμέτρητες , γελάμε , πηδάει επάνω μου και τον νιώθω σαν τον αδερφό μου που φαντάζομαι .
Μια μέρα η μαμά είχε πάει για ψώνια κι είχε αγοράσει σοκολατένιες φράουλες και σαντιγί . Της έτυχε μια δουλειά κι έπρεπε να φύγει . Κανείς δεν ήταν σπίτι, τότε πήρα το Ρόκυ ,πήγαμε μέσα , πιάσαμε τη σαντιγί και τις φράουλες και τρώγαμε . Ήθελε να φάει , άνοιξε το στόμα του και έβαλα πάρα πολύ σαντιγί , δύο φράουλες και σε τρία δευτερόλεπτα τα είχε φάει . Του έβαλα σαντιγί 5-6 φορές , η σαντιγί και οι φράουλες τελείωσαν κι είχα λερώσει όλο το σπίτι . Τρέχουμε να φύγουμε , ανοίγουμε την πόρτα και βλέπουμε τη μαμά να ετοιμάζεται να χτυπήσει την πόρτα . Τότε εγώ << τα έκανα πάνω μου >> . Μόλις είδε η μαμά τι είχε γίνει μας έβαλε τιμωρία .
Αγαπώ το σκύλο μου , γιατί παίζουμε μαζί και κάνουμε σκανταλιές . Είναι ο καλύτερος σκύλος που μπορεί να ζητήσει κάθε παιδί .
Νικόλας Καματερός
Έχω ένα πολύ ωραίο σκύλο , το όνομά του είναι << Ρόκυ >> .Το θυμάμαι σαν να ήταν χτες που τον απέκτησα . Ήμουν επτά χρονών καθόμουν στο τραπέζι κι έτρωγα , ξαφνικά ο πατέρας μού φώναξε και μου είπε : << Νικόλα , βγες έξω σου πήρα ένα δώρο >> . Βγαίνω έξω για να δω και τότε είδα τον πατέρα μου να κρατά ένα μικρό σκυλάκι . Μόλις τον είδα χάρηκα πολύ .
Είναι μαύρος και καφέ , είναι πολύ παιχνιδιάρης , επίσης είναι και πολύ γρήγορος . Έχει πάρα πολύ ωραίο τρίχωμα , όμως είναι πολύ άγριος όταν έρχονται ξένοι αρχίζει να γαβγίζει .
Εμείς οι δύο περνάμε τέλεια , παίζουμε ώρες αμέτρητες , γελάμε , πηδάει επάνω μου και τον νιώθω σαν τον αδερφό μου που φαντάζομαι .
Μια μέρα η μαμά είχε πάει για ψώνια κι είχε αγοράσει σοκολατένιες φράουλες και σαντιγί . Της έτυχε μια δουλειά κι έπρεπε να φύγει . Κανείς δεν ήταν σπίτι, τότε πήρα το Ρόκυ ,πήγαμε μέσα , πιάσαμε τη σαντιγί και τις φράουλες και τρώγαμε . Ήθελε να φάει , άνοιξε το στόμα του και έβαλα πάρα πολύ σαντιγί , δύο φράουλες και σε τρία δευτερόλεπτα τα είχε φάει . Του έβαλα σαντιγί 5-6 φορές , η σαντιγί και οι φράουλες τελείωσαν κι είχα λερώσει όλο το σπίτι . Τρέχουμε να φύγουμε , ανοίγουμε την πόρτα και βλέπουμε τη μαμά να ετοιμάζεται να χτυπήσει την πόρτα . Τότε εγώ << τα έκανα πάνω μου >> . Μόλις είδε η μαμά τι είχε γίνει μας έβαλε τιμωρία .
Αγαπώ το σκύλο μου , γιατί παίζουμε μαζί και κάνουμε σκανταλιές . Είναι ο καλύτερος σκύλος που μπορεί να ζητήσει κάθε παιδί .
Νικόλας Καματερός
<< Τ΄αδέλφια μου >>
Με λένε Νικόλα κι έχω μια μεγαλύτερη αδερφή . Το όνομά της είναι Βούλα κι εμείς οι δύο έχουμε μια περίεργη σχέση .
Κάθε πρωί τσακωνόμαστε για το ποιος θα μπει πρώτος στο μπάνιο για να ετοιμαστεί , τότε αρχίζει ο τσακωμός και δέρνουμε ο ένας τον άλλο . Αμέσως έρχεται η μαμά και μας χωρίζει . Τελικά μπαίνω εγώ πρώτος και η Βούλα με περιμένει απ΄έξω . Μόλις μπαίνει εκείνη μέσα την κοροϊδεύω από πίσω από την πόρτα .
Συναντιόμαστε ξανά το μεσημέρι . Αφού φάμε πηγαίνουμε στο δωμάτιό μας , εκείνη πάντα κοιμάται , όμως εγώ θέλω να παίζω πλέι στέσιον και πάλι αρχίζουμε να τσακωνόμαστε . Μετά από πολύ ώρα εγώ δεν παίζω ούτε η Βούλα κοιμάται και κάνουμε τα μαθήματά μας . Εγώ κόβω χαρτάκια και της τα πετάω στα μαλλιά της .Θυμώνει και μου πετάει τα βιβλία της, αφού έχω φάει δύο τρεις και έχω ψιλοζαλιστεί την αφήνω ήσυχη . Το απόγευμα αρχίζουμε τα φροντιστήρια .
Την βλέπω ξανά στις δέκα που σχολάει από τα μαθήματα της . Όταν κοιμόμαστε σηκώνομαι το βράδυ και της κάνω φάρσες . Το πρωί μόλις ξυπνήσει με μαλώνει για τις φάρσες κι εγώ σαν καλό παιδάκι σκύβω το κεφάλι και λέω ναι - ναι - ναι κι από μέσα μου λέω : ετοιμάσου για τις άλλες φάρσες , ε ε ε και μόλις τελειώσει να μιλάει , φεύγω .
Αυτή είναι η αδερφή μου κι αν είχα μια ευχή , δεν θα την άλλαζα με τίποτα σε όλο τον κόσμο γιατί δε θέλω να χάσουμε αυτό που έχουμε . Την αγαπάω πάρα πολύ .
Νικόλας Καματερός
<<Παιχνίδια στη γειτονιά με τους φίλους μου >>
Κάθε απόγευμα κατά τις έξι μαζευόμαστε στο Φλασκά στη γειτονιά μας . Μερικές φορές αργούν τ' αγόρια μέχρι να ντυθούν κάνουν κανένα μισάωρο , αλλά δεν πειράζει , γιατί ανεβάζουν το κέφι της παρέας .
Είμαστε όλοι μαζί μια ομάδα , εγώ , η Αγγελική , ο Νικόλας , ο Γιάννης κι ο Σάββας . Κάνουμε ποδήλατο . Θέλετε να σας πω το όνομα το όνομα που έχουν βγάλει στο ποδήλατό μου ; << Χελώνα >> . Το ονόμασαν έτσι , γιατί μια φορά όλοι με τα ποδήλατά μας κατεβαίναμε μια κατηφόρα και το δικό μου ήταν το τελευταίο . Τι ωραία που ήταν , γελούσαμε συνέχεια .
Κάποια άλλα παιχνίδια που παίζουμε είναι τα κανάλια ,το κρυφτό και το βραζιλιάνικο που παίζουν συνεχώς τα αγόρια .
Πολλοί από τους γείτονες φωνάζουν αλλά εμάς δε μας νοιάζει .Όλοι μαζί είμαστε μια ξεχωριστή παρέα . Περίπου στις οχτώ όλοι πάμε στα σπίτια μας .
Κάθε φορά που τελειώνει μια αξέχαστη μέρα περιμένουμε να έρθει η επόμενη .
Μαρία Νυστάζου
Κάθε απόγευμα κατά τις έξι μαζευόμαστε στο Φλασκά στη γειτονιά μας . Μερικές φορές αργούν τ' αγόρια μέχρι να ντυθούν κάνουν κανένα μισάωρο , αλλά δεν πειράζει , γιατί ανεβάζουν το κέφι της παρέας .
Είμαστε όλοι μαζί μια ομάδα , εγώ , η Αγγελική , ο Νικόλας , ο Γιάννης κι ο Σάββας . Κάνουμε ποδήλατο . Θέλετε να σας πω το όνομα το όνομα που έχουν βγάλει στο ποδήλατό μου ; << Χελώνα >> . Το ονόμασαν έτσι , γιατί μια φορά όλοι με τα ποδήλατά μας κατεβαίναμε μια κατηφόρα και το δικό μου ήταν το τελευταίο . Τι ωραία που ήταν , γελούσαμε συνέχεια .
Κάποια άλλα παιχνίδια που παίζουμε είναι τα κανάλια ,το κρυφτό και το βραζιλιάνικο που παίζουν συνεχώς τα αγόρια .
Πολλοί από τους γείτονες φωνάζουν αλλά εμάς δε μας νοιάζει .Όλοι μαζί είμαστε μια ξεχωριστή παρέα . Περίπου στις οχτώ όλοι πάμε στα σπίτια μας .
Κάθε φορά που τελειώνει μια αξέχαστη μέρα περιμένουμε να έρθει η επόμενη .
Μαρία Νυστάζου
Οι διακοπές μου στην Κω .
Εγώ με τη μαμά μου και τους ξαδέρφους μου αποφασίσαμε να πάμε στις νεροτσουλήθρες στην Κω . Πήγαμε την Κυριακή κι έτσι άρχισε το ταξίδι μας .
Φτάσαμε στην Κω και πήραμε το λεωφορείο για να μας πάει στα Λίντο ( νεροτσουλήθρες ) .
Όταν φτάσαμε , μπήκαμε με τον ξάδερφό μου στη μαύρη νεροτσουλήθρα . Εκεί ήταν πολύ σκοτεινά και ουρλιάζαμε μέχρι που φτάσαμε στην πισίνα . Μπήκαμε και στο καζανάκι που είναι μια νεροτσουλήθρα κλειστή και σε πάει γύρω γύρω και σε πετάει στο νερό και έχω κι άλλα , αλλά ... τα ξέχασα .
Φύγαμε από τις νεροτσουλήθρες και πήγαμε στο Μαστιχάρι , ήμουν πάρα πολύ χαρούμενος που πήγα , αλλά από την άλλη λυπόμουν γιατί έπρεπε να πάω σπίτι .
Αντώνης Τσαγκάρης
<< Το δικό μου σχολείο >>
Το σχολείο μου λέγεται 5ο δημοτικό σχολείο και βρίσκεται πίσω από την εκκλησία της Ανάστασης .
Χτίστηκε πολυ παλιά είναι δηλαδή παλιό σχολείο . Πρώτα ήταν γυμνάσιο και μετά έγινε το 6ο δημοτικό σχολείο Καλύμνου .
Απ' έξω είναι ένα μακρύ κτίριο και η στέγη του είναι με κόκκινα κεραμίδια . Έχει μια σημαία εκεί πάνω που είναι οι διευθυντές . Το χρώμα του είναι κιτρινωπό και έχει πολλά μπλε παράθυρα .
Η αυλή του είναι μεγάλη κι έχει πολύ χώμα . Έχει και πολλά δέντρα .
Μόλις μπαίνω στο σχολείο μου νιώθω ωραία και μου αρέσει .
Γιάννης Μπίλλης
<< Περιγράφω έναν τόπο που έχω επισκεφτεί >>
Μια φορά με τη μαμά μου και τον μπαμπά μου ,αποφασίσαμε να κάνουμε διακοπές στη Ρόδο . Πήγαμε την Κυριακή με το πλοίο Διαγόρας κι έτσι αρχίζει το ταξίδι μας .
Όταν φτάσαμε ,πήραμε ταξί για να πάμε στο ξενοδοχείο που το λένε Πλάζα κι έχει πέντε ορόφους . Στο ισόγειο είναι το εστιατόριο για να τρως πρωινό και βασικά η πισίνα κι ένα μικρό μπαράκι .
Την άλλη μέρα πήγαμε στην Καλλιθέα και ήμουν πολύ χαρούμενος . Πήγαμε στην κάτασπρη Καλλιθέα με το φοβερό συντριβάνι της και τη φοβερή θάλασσά της .
Φύγαμε και πήγαμε στη Λίνδο , εκεί η θάλασσα ήταν πολύ ριχή και ζεστή , γι' αυτό δε μου άρεσε και τόσο .
Η τελευταία μας μέρα τελείωσε κι ήταν ώρα να φύγουμε και να πάρουμε το καράβι για να μας πάει πίσω στην Κάλυμνο . Αλλά λυπόμουν να φύγω γιατί ήταν τέλεια .
Αντώνης Τσαγκάρης
Περιγράφω ένα επάγγελμα
Το αγαπημένο μου επάγγελμα είναι αυτό του γιατρού .
Εξυπηρετεί τους ανθρώπους , τα παιδιά και πολλά μωρά . Η δουλειά του είναι στο ιατρείο και το εργαστήριό του και κάποιες φορές , όταν υπάρχει ανάγκη πηγαίνει και στα σπίτια .
Τα εργαλεία του είναι πολλά , παράξενα και πολύ διαφορετικά από όλα τα άλλα επαγγέλματα .
Στα θετικά στοιχεία της δουλειάς είναι ότι κάνει καλά τους άρρωστους ανθρώπους και στα αρνητικά πως η δουλειά του είναι δύσκολη και έχει πολλές ευθύνες .
Τα συναισθήματά μου είναι πολλά κι όμορφα για τη δουλειά του γιατρού .
Γιάννης Μπίλλης
Εξυπηρετεί τους ανθρώπους , τα παιδιά και πολλά μωρά . Η δουλειά του είναι στο ιατρείο και το εργαστήριό του και κάποιες φορές , όταν υπάρχει ανάγκη πηγαίνει και στα σπίτια .
Τα εργαλεία του είναι πολλά , παράξενα και πολύ διαφορετικά από όλα τα άλλα επαγγέλματα .
Στα θετικά στοιχεία της δουλειάς είναι ότι κάνει καλά τους άρρωστους ανθρώπους και στα αρνητικά πως η δουλειά του είναι δύσκολη και έχει πολλές ευθύνες .
Τα συναισθήματά μου είναι πολλά κι όμορφα για τη δουλειά του γιατρού .
Γιάννης Μπίλλης
Ψάχνοντας το χαμένο θησαυρό
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια οικογένεια που είχε δύο παιδιά .
Όταν μεγάλωσαν έμαθαν ότι υπήρχε ένας θησαυρός και αμέσως σκέφτηκαν να τρέξουν να τον πάρουν . Όμως υπήρχαν πολλά εμπόδια και αυτά φοβήθηκαν . Οι γονείς τους τούς έψαχναν συνέχεια αλλά δεν τους βρίσκανε . Ρωτούσαν τους ανθρώπους μα κανείς δεν τα είχε δει .
Τα παιδιά ήταν φοβισμένα και δεν ήξεραν τι να κάνουν , αλλά είδαν μια λάμψη , ήταν ο θησαυρός κρυμμένος σε ένα γυάλινο κουτί . Αμέσως έτρεξαν να τον πιάσουν αλλά δεν μπορούσαν να σπάσουν το κουτί . Τότε βρήκαν ένα κρυμμένο τσεκούρι και κατάφεραν να το σπάσουν . Μετά έβαλαν το θησαυρό σε μια σακούλα και τον πήγαν στο σπίτι τους .
Οι γονείς τους όταν μπήκαν στο σπίτι , είδαν τα παιδιά να κοιμούνται και δίπλα στα κρεβάτια τους να υπάρχει μια σακούλα . Όταν την άνοιξαν είδαν το θησαυρό .
Ήταν πολύ χαρούμενοι που είχαν έναν πραγματικό θησαυρό και έκαναν ότι επιθυμία είχαν .
Ελένη Σκυλλά
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια οικογένεια που είχε δύο παιδιά .
Όταν μεγάλωσαν έμαθαν ότι υπήρχε ένας θησαυρός και αμέσως σκέφτηκαν να τρέξουν να τον πάρουν . Όμως υπήρχαν πολλά εμπόδια και αυτά φοβήθηκαν . Οι γονείς τους τούς έψαχναν συνέχεια αλλά δεν τους βρίσκανε . Ρωτούσαν τους ανθρώπους μα κανείς δεν τα είχε δει .
Τα παιδιά ήταν φοβισμένα και δεν ήξεραν τι να κάνουν , αλλά είδαν μια λάμψη , ήταν ο θησαυρός κρυμμένος σε ένα γυάλινο κουτί . Αμέσως έτρεξαν να τον πιάσουν αλλά δεν μπορούσαν να σπάσουν το κουτί . Τότε βρήκαν ένα κρυμμένο τσεκούρι και κατάφεραν να το σπάσουν . Μετά έβαλαν το θησαυρό σε μια σακούλα και τον πήγαν στο σπίτι τους .
Οι γονείς τους όταν μπήκαν στο σπίτι , είδαν τα παιδιά να κοιμούνται και δίπλα στα κρεβάτια τους να υπάρχει μια σακούλα . Όταν την άνοιξαν είδαν το θησαυρό .
Ήταν πολύ χαρούμενοι που είχαν έναν πραγματικό θησαυρό και έκαναν ότι επιθυμία είχαν .
Ελένη Σκυλλά
Ψάχνοντας το χαμένο θησαυρό
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας γίγαντας που τον λέγανε Άλεξ . Αυτός ο γίγαντας έψαχνε για έναν θησαυρό που τον φύλαγε ένας δράκος .
Όταν άκουσε ο Άλεξ για το θησαυρό πήγε αμέσως να τον βρει χωρίς όμως να ξέρει ότι φύλακάς του ήταν ένας δράκος .
Μόλις ξεκίνησε το ταξίδι του συνάντησε έναν λαγό . Ο λαγός τότε τον ρώτησε :
- Που πας γίγαντα τόσο βιαστικά ;
-Πάω να βρω έναν θησαυρό . Μήπως ξέρεις τίποτα ;
-Κάτι ξέρω . Αυτόν το θησαυρό που ψάχνεις τον φυλάει ένας δράκος που μόνο στη μουσική δεν αντιστέκεται . Καλύτερα να γυρίσεις σπίτι σου .
-Δε με νοιάζει , εγώ θα πάω να τον βρω το θησαυρό ακόμα κι αν τον φυλάνε δέκα δράκοι .
-Έντάξει τότε , καλό ταξίδι γίγαντα .
Έφυγε ο γίγαντας , περπάτησε , κουράστηκε , κοίταξε προς τα πάνω και βλέπει το δράκο να κοιμάται . Πηγαίνει σιγά σιγά παίρνει το σεντούκι με το χρυσάφι όμως κατά λάθος πάτησε ένα κλαδί και ξύπνησε το δράκο .
Ο Άλεξ γρήγορα γρήγορα έφυγε και πήγε στο σπίτι του καταενθουσιασμένος .
Αντώνης Τσαγκάρης
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας γίγαντας που τον λέγανε Άλεξ . Αυτός ο γίγαντας έψαχνε για έναν θησαυρό που τον φύλαγε ένας δράκος .
Όταν άκουσε ο Άλεξ για το θησαυρό πήγε αμέσως να τον βρει χωρίς όμως να ξέρει ότι φύλακάς του ήταν ένας δράκος .
Μόλις ξεκίνησε το ταξίδι του συνάντησε έναν λαγό . Ο λαγός τότε τον ρώτησε :
- Που πας γίγαντα τόσο βιαστικά ;
-Πάω να βρω έναν θησαυρό . Μήπως ξέρεις τίποτα ;
-Κάτι ξέρω . Αυτόν το θησαυρό που ψάχνεις τον φυλάει ένας δράκος που μόνο στη μουσική δεν αντιστέκεται . Καλύτερα να γυρίσεις σπίτι σου .
-Δε με νοιάζει , εγώ θα πάω να τον βρω το θησαυρό ακόμα κι αν τον φυλάνε δέκα δράκοι .
-Έντάξει τότε , καλό ταξίδι γίγαντα .
Έφυγε ο γίγαντας , περπάτησε , κουράστηκε , κοίταξε προς τα πάνω και βλέπει το δράκο να κοιμάται . Πηγαίνει σιγά σιγά παίρνει το σεντούκι με το χρυσάφι όμως κατά λάθος πάτησε ένα κλαδί και ξύπνησε το δράκο .
Ο Άλεξ γρήγορα γρήγορα έφυγε και πήγε στο σπίτι του καταενθουσιασμένος .
Αντώνης Τσαγκάρης
Μια περιπέτεια με τους φίλους μου σε μια παράξενη χώρα
Μια φορά εγώ και η ξαδέρφη μου παίζαμε στο κρεβάτι μου .
Ξαφνικά εκεί που παίζαμε όμορφα κι ωραία , ακούσαμε έναν θόρυβο . Αμέσως σκύψαμε κάτω κι είδαμε μια μεγάλη τρύπα . Από αυτήν την τρύπα ακουγόταν μια παράξενη μουσική .
Αποφασίσαμε να μπούμε μέσα . Μόλις μπήκαμε , βρεθήκαμε στη χώρα των τεράτων . Τα τέρατα μόλις μας είδαν έτρεξαν να μας πιάσουν.
Καθώς τρέχαμε είδαμε δύο παπούτσια , σταματήσαμε σε μια γωνιά και κρυφτήκαμε . Σε λίγο σκεφτήκαμε να τα βάλουμε κι όταν το κάναμε αρχίσαμε να τρέχουμε πάρα πολύ γρήγορα και τα τέρατα δεν μπορούσαν να· μας πιάσουν κι έτσι ξεφύγαμε .
Εκεί που τρέχαμε βρεθήκαμε σε μια άλλη χώρα , αυτή ήταν η χώρα των αγγέλων . Μόλις μας είδαν οι άγγελοι μας έδωσαν φτερα . Αμέσως πετάξαμε και συναντήσαμε έναν γλάρο ο οποίος μιλούσε και μας είπε να πάμε σε μια σκοτεινή σπηλιά . Έπρεπε να διαλέξουμε ανάμεσα σε τρεις και αν διαλέγαμε τη σωστή θα γυρίζαμε σπίτι μας . Εγώ και η ξαδέρφη μου διαλέξαμε τη μεσαία και ευτυχώς πήγαμε πίσω .
Πέσαμε γρήγορα στο κρεβάτι μας για να μη μας πιάσουν οι μαμάδες μας . Ήμασταν τόσο χαρούμενες που θέλουμε να ξαναπάμε .
Ελένη Σκυλλά
Μια φορά εγώ και η ξαδέρφη μου παίζαμε στο κρεβάτι μου .
Ξαφνικά εκεί που παίζαμε όμορφα κι ωραία , ακούσαμε έναν θόρυβο . Αμέσως σκύψαμε κάτω κι είδαμε μια μεγάλη τρύπα . Από αυτήν την τρύπα ακουγόταν μια παράξενη μουσική .
Αποφασίσαμε να μπούμε μέσα . Μόλις μπήκαμε , βρεθήκαμε στη χώρα των τεράτων . Τα τέρατα μόλις μας είδαν έτρεξαν να μας πιάσουν.
Καθώς τρέχαμε είδαμε δύο παπούτσια , σταματήσαμε σε μια γωνιά και κρυφτήκαμε . Σε λίγο σκεφτήκαμε να τα βάλουμε κι όταν το κάναμε αρχίσαμε να τρέχουμε πάρα πολύ γρήγορα και τα τέρατα δεν μπορούσαν να· μας πιάσουν κι έτσι ξεφύγαμε .
Εκεί που τρέχαμε βρεθήκαμε σε μια άλλη χώρα , αυτή ήταν η χώρα των αγγέλων . Μόλις μας είδαν οι άγγελοι μας έδωσαν φτερα . Αμέσως πετάξαμε και συναντήσαμε έναν γλάρο ο οποίος μιλούσε και μας είπε να πάμε σε μια σκοτεινή σπηλιά . Έπρεπε να διαλέξουμε ανάμεσα σε τρεις και αν διαλέγαμε τη σωστή θα γυρίζαμε σπίτι μας . Εγώ και η ξαδέρφη μου διαλέξαμε τη μεσαία και ευτυχώς πήγαμε πίσω .
Πέσαμε γρήγορα στο κρεβάτι μας για να μη μας πιάσουν οι μαμάδες μας . Ήμασταν τόσο χαρούμενες που θέλουμε να ξαναπάμε .
Ελένη Σκυλλά
Ο παππούς και η γιαγιά
Δύο αγαπητοί μου συγγενείς είναι ο παππούς και η γιαγιά που τους αγαπώ πάρα πολύ και θα γράψω γι’ αυτούς .
Τον παππού μου τον λένε Μανόλη και τη γιαγιά μου Καλλιόπη . Ο παππούς είναι αρκετά μεγάλος , εβδομήντα δύο χρονών και η γιαγιά εξήντα πέντε , δηλαδή κι οι δύο είναι σε μεγάλη ηλικία .
Μένουν στο χωριό και το σπίτι τους είναι αρκετά μικρό , όπου μέσα έχει έναν κρέβατο . Κaι οι δύο δεν εργάζονται πια . Το χόμπι του παππού είναι είναι να πηγαίνει στο κοτέτσι και να μαζεύει τα αυγά από τις κότες και της γιαγιάς να ασχολείται με το σπίτι .
Οι όμορφοτερες στιγμές που περνάμε μαζί είναι το Πάσχα που πηγαίνουμε να ψήσουμε το μουούρι . Εκεί είναι όλα τα ξαδέρφια μου και όλη την ώρα παίζουμε .
Εγώ πάντως χαίρομαι που έχω τον παππού μου και τη γιαγιά μου κι εύχομαι να ζήσουν για πολύ .
Αντώνης Τσαγκάρης
Δύο αγαπητοί μου συγγενείς είναι ο παππούς και η γιαγιά που τους αγαπώ πάρα πολύ και θα γράψω γι’ αυτούς .
Τον παππού μου τον λένε Μανόλη και τη γιαγιά μου Καλλιόπη . Ο παππούς είναι αρκετά μεγάλος , εβδομήντα δύο χρονών και η γιαγιά εξήντα πέντε , δηλαδή κι οι δύο είναι σε μεγάλη ηλικία .
Μένουν στο χωριό και το σπίτι τους είναι αρκετά μικρό , όπου μέσα έχει έναν κρέβατο . Κaι οι δύο δεν εργάζονται πια . Το χόμπι του παππού είναι είναι να πηγαίνει στο κοτέτσι και να μαζεύει τα αυγά από τις κότες και της γιαγιάς να ασχολείται με το σπίτι .
Οι όμορφοτερες στιγμές που περνάμε μαζί είναι το Πάσχα που πηγαίνουμε να ψήσουμε το μουούρι . Εκεί είναι όλα τα ξαδέρφια μου και όλη την ώρα παίζουμε .
Εγώ πάντως χαίρομαι που έχω τον παππού μου και τη γιαγιά μου κι εύχομαι να ζήσουν για πολύ .
Αντώνης Τσαγκάρης
Ένα γράμμα στον αγαπημένο μου μπαμπά
Αγαπημένε μου μπαμπά
Σου στέλνω αυτό το γράμμα για να σου πω ότι περνάω πολύ ωραία στην Κάλυμνο .
Τώρα πηγαίνω στην τετάρτη τάξη και μου αρέσει , γιατί μαθαίνω πολλά γράμματα .
Όταν γυρίζω στο σπίτι πηγαίνω στα αγγλικά κι αφού επιστρέψω από τα αγγλικά μου κάνω τα μαθήματά μου και μετά παίζω .
Θέλω να σου πω πως σε λίγες μέρες έρχονται τα Χριστούγεννα .
Όταν γυρίσεις στο σπίτι σου έχω μια έκπληξη .
Σε περιπένω , γιατί μου λείπεις πολύ .
Σε φιλώ με αγάπη . Η κόρη σου Ελένη Σκυλλά .
Ελένη Σκυλλά
Σου στέλνω αυτό το γράμμα για να σου πω ότι περνάω πολύ ωραία στην Κάλυμνο .
Τώρα πηγαίνω στην τετάρτη τάξη και μου αρέσει , γιατί μαθαίνω πολλά γράμματα .
Όταν γυρίζω στο σπίτι πηγαίνω στα αγγλικά κι αφού επιστρέψω από τα αγγλικά μου κάνω τα μαθήματά μου και μετά παίζω .
Θέλω να σου πω πως σε λίγες μέρες έρχονται τα Χριστούγεννα .
Όταν γυρίσεις στο σπίτι σου έχω μια έκπληξη .
Σε περιπένω , γιατί μου λείπεις πολύ .
Σε φιλώ με αγάπη . Η κόρη σου Ελένη Σκυλλά .
Ελένη Σκυλλά
Μια περιπέτεια στην παιδική χαρά
Ήταν βράδυ του καλοκαιριού , όλα τα παιδιά ήταν έξω στην παιδική χαρά , μαζί τους ήμουν κι εγώ . Τότε ήμουν μικρή 5 χρονών .
Ήμουν μαζί με τους φίλους μου το Σάββα , τη Σαββίνα , το Γιάννη και την αδερφή μου . Ετοιμαζόμασταν να παίξουμε κρυφτό όμως χάσαμμε κάτι, ήταν τα γυαλιά της φίλης μου .
Τους είπα να τα ψάξουμε κι αρχίσαμε , όταν τους είπα πως πάω να φέρω φακό μου απάντησαν πως έτσι θα βλέπουμε καλύτερα . Πήγα στο σπίτι της γιαγιάς μου και τον πήρα , όταν έφτασα στην παιδική χαρά όλοι κρύβονταν και τους είπα πως βρήκα τα γυαλιά . Τίποτα , καμία απάντηση , προσπαθούσαν να με φοβίσουν . Έτσι πήγα πίσω στη γιαγιά μου κι έβαλα τη στολή του θείου μου , του ψαροντουφεκά . Όταν γύρισα πίσω όλοι έπαιζαν και μόλις με είδαν τρόμαξαν πολύ . Στεναχωρήθηκα λιγάκι γιατί τους τρόμαξα αλλά κι αυτοί με είχαν φοβήσει .
Ξαφνικά όπως όπως παίζαμε ήρθε η μαμά μου κι εγώ με την αδερφή μου κρυφτήκαμε . Οι φίλοι μας της είπαν πως είπαν πως δεν ήμασταν εκεί και είχαμε φύγει για το σπίτι . Η μαμά έφυγε κι εμείς τρέξαμε να μπούμε μέσα από το μπαλκόνι . Μόλις μπήκαμε κάναμε τις κοιμισμένες
Ευτυχώς η μαμά δεν κατάλαβε τι είχε γίνει και γλυτώσαμε . Τέλος καλό όλα καλά .
Σοφία Αχλαδιώτη
Ήταν βράδυ του καλοκαιριού , όλα τα παιδιά ήταν έξω στην παιδική χαρά , μαζί τους ήμουν κι εγώ . Τότε ήμουν μικρή 5 χρονών .
Ήμουν μαζί με τους φίλους μου το Σάββα , τη Σαββίνα , το Γιάννη και την αδερφή μου . Ετοιμαζόμασταν να παίξουμε κρυφτό όμως χάσαμμε κάτι, ήταν τα γυαλιά της φίλης μου .
Τους είπα να τα ψάξουμε κι αρχίσαμε , όταν τους είπα πως πάω να φέρω φακό μου απάντησαν πως έτσι θα βλέπουμε καλύτερα . Πήγα στο σπίτι της γιαγιάς μου και τον πήρα , όταν έφτασα στην παιδική χαρά όλοι κρύβονταν και τους είπα πως βρήκα τα γυαλιά . Τίποτα , καμία απάντηση , προσπαθούσαν να με φοβίσουν . Έτσι πήγα πίσω στη γιαγιά μου κι έβαλα τη στολή του θείου μου , του ψαροντουφεκά . Όταν γύρισα πίσω όλοι έπαιζαν και μόλις με είδαν τρόμαξαν πολύ . Στεναχωρήθηκα λιγάκι γιατί τους τρόμαξα αλλά κι αυτοί με είχαν φοβήσει .
Ξαφνικά όπως όπως παίζαμε ήρθε η μαμά μου κι εγώ με την αδερφή μου κρυφτήκαμε . Οι φίλοι μας της είπαν πως είπαν πως δεν ήμασταν εκεί και είχαμε φύγει για το σπίτι . Η μαμά έφυγε κι εμείς τρέξαμε να μπούμε μέσα από το μπαλκόνι . Μόλις μπήκαμε κάναμε τις κοιμισμένες
Ευτυχώς η μαμά δεν κατάλαβε τι είχε γίνει και γλυτώσαμε . Τέλος καλό όλα καλά .
Σοφία Αχλαδιώτη
Μια περιπέτεια με τους φίλους μου στη θάλασσα
Ήταν τα γενέθλια μου και περνούσαμε τέλεια με το Νικόλα , το Μιχάλη , τον Αντώνη κι εμένα φυσικά . Αλλά βαριόμασταν λιγάκι γιατί δεν ξέραμε τι να κάνουμε και ξαφνικά πετάχτηκε ο Μιχάλης να μας πει την ιδέα του .
- Το βρήκα , θα πάμε στην παραλία που μπορούμε να κάνουμε βουτιές από ψηλά .
-Και που είναι η παραλία ;
-Είναι πίσω από την παραλία που πάμε για μπάνιο , όχι πολύ μακριά .
-Εντάξει, τότε ας πάμε .
Στο μεταξύ , όπως πηγαίναμε κοντά στην πόρτα είχε πολλές σφήκες κι έτσι πήγαμε αργά αργά για να μη μας ακούσουν . Μετά τρέξαμε και φτάσαμε και αμέσως φώναξα :
-Είναι τέλεια , είναι φοβερά !
-Πιο σιγά βρε άνθρωπε .
-Ώρα να πηδήξουμε , πρώτα εσύ Μιχάλη .
-Μετά ο Αντώνης , μετά εγώ και στο τέλος ο Νικόλας .
Όλοι πηδήξαμε μια χαρά για πρώτη βουτιά εκτός από το Νικόλα που έπεσε με τον πισινό !
Εκεί υπήρχε και μια σπηλιά . Άλλα παιδιά λέγανε ότι σε αυτή τη σπηλιά ζούσε μία φώκια κι έτσι πήγαμε κοντά να δούμε . Όταν ήμασταν πολύ κοντά , δηλαδή επικίνδυνα κοντά , ο Μιχάλης φώναξε : << κάλεσμα φώκιας ! κάλεσμα φώκιας ! >> . Στην αρχή τρομάξαμε αλλά μετά γελάσαμε πολύ .
Ήταν τέλεια , φανταστικά , είχαμε όμως αργήσει κι έπρεπε να φύγουμε .
Αντώνης Τσαγκάρης
Ήταν τα γενέθλια μου και περνούσαμε τέλεια με το Νικόλα , το Μιχάλη , τον Αντώνη κι εμένα φυσικά . Αλλά βαριόμασταν λιγάκι γιατί δεν ξέραμε τι να κάνουμε και ξαφνικά πετάχτηκε ο Μιχάλης να μας πει την ιδέα του .
- Το βρήκα , θα πάμε στην παραλία που μπορούμε να κάνουμε βουτιές από ψηλά .
-Και που είναι η παραλία ;
-Είναι πίσω από την παραλία που πάμε για μπάνιο , όχι πολύ μακριά .
-Εντάξει, τότε ας πάμε .
Στο μεταξύ , όπως πηγαίναμε κοντά στην πόρτα είχε πολλές σφήκες κι έτσι πήγαμε αργά αργά για να μη μας ακούσουν . Μετά τρέξαμε και φτάσαμε και αμέσως φώναξα :
-Είναι τέλεια , είναι φοβερά !
-Πιο σιγά βρε άνθρωπε .
-Ώρα να πηδήξουμε , πρώτα εσύ Μιχάλη .
-Μετά ο Αντώνης , μετά εγώ και στο τέλος ο Νικόλας .
Όλοι πηδήξαμε μια χαρά για πρώτη βουτιά εκτός από το Νικόλα που έπεσε με τον πισινό !
Εκεί υπήρχε και μια σπηλιά . Άλλα παιδιά λέγανε ότι σε αυτή τη σπηλιά ζούσε μία φώκια κι έτσι πήγαμε κοντά να δούμε . Όταν ήμασταν πολύ κοντά , δηλαδή επικίνδυνα κοντά , ο Μιχάλης φώναξε : << κάλεσμα φώκιας ! κάλεσμα φώκιας ! >> . Στην αρχή τρομάξαμε αλλά μετά γελάσαμε πολύ .
Ήταν τέλεια , φανταστικά , είχαμε όμως αργήσει κι έπρεπε να φύγουμε .
Αντώνης Τσαγκάρης
Ο Ποσειδώνας και η Αθηνά διαγωνίζονται για την Αθήνα
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια όμορφη πόλη που δεν είχε όνομα , γι' αυτό οι θεοί δεν ήθελαν να συνεχιστεί αυτό .
Αμέσως ο Ποσειδώνας και η Αθηνά είπαν : << Θα πάρει το όνομά μου >> . Ο βασιλιάς των θεών ο Δίας τους είπε : << Αν πάρει το όνομα της Αθηνάς θα λέγετε Αθήνα , αλλά αν πάρει το όνομα του Ποσειδώνα θα λέγετε Ποσειδωνεία >> .
-Η Αθήνα ακούγεται πιο όμορφα από την Ποσειδωνεία .
-Ναι , καλά , εσύ το λες αυτό .
Τότε ο Δίας φώναξε θυμωμένος : << Μη μιλάτε >> . Οι θεοί αποφάσισαν να κάνουν έναν διαγωνισμό .
Οι δύο θεοί κατέβηκαν κάτω στη γη κι άρχισε ο διαγωνισμός . Ο Ποσειδώνας , θεός κυρίαρχος των θαλασσών , χτύπησε την τρίαινά του πάνω στον ιερό βράχο της Ακρόπολης κι άρχισε να κυλά αλμυρό νερό , αλλά οι άνθρωποι δεν εντυπωσιάστηκαν και πολύ . Η Αθηνά φύτεψε μια ελιά . Οι άνθρωποι εντυπωσιάστηκαν και οι θεοί επέλεξαν την Αθηνά
Ο Ποσειδώνας νευρίασε πολύ και ορκίστηκε ότι θα καταραστεί την Αθήνα .
Γεωργία Παππά
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια όμορφη πόλη που δεν είχε όνομα , γι' αυτό οι θεοί δεν ήθελαν να συνεχιστεί αυτό .
Αμέσως ο Ποσειδώνας και η Αθηνά είπαν : << Θα πάρει το όνομά μου >> . Ο βασιλιάς των θεών ο Δίας τους είπε : << Αν πάρει το όνομα της Αθηνάς θα λέγετε Αθήνα , αλλά αν πάρει το όνομα του Ποσειδώνα θα λέγετε Ποσειδωνεία >> .
-Η Αθήνα ακούγεται πιο όμορφα από την Ποσειδωνεία .
-Ναι , καλά , εσύ το λες αυτό .
Τότε ο Δίας φώναξε θυμωμένος : << Μη μιλάτε >> . Οι θεοί αποφάσισαν να κάνουν έναν διαγωνισμό .
Οι δύο θεοί κατέβηκαν κάτω στη γη κι άρχισε ο διαγωνισμός . Ο Ποσειδώνας , θεός κυρίαρχος των θαλασσών , χτύπησε την τρίαινά του πάνω στον ιερό βράχο της Ακρόπολης κι άρχισε να κυλά αλμυρό νερό , αλλά οι άνθρωποι δεν εντυπωσιάστηκαν και πολύ . Η Αθηνά φύτεψε μια ελιά . Οι άνθρωποι εντυπωσιάστηκαν και οι θεοί επέλεξαν την Αθηνά
Ο Ποσειδώνας νευρίασε πολύ και ορκίστηκε ότι θα καταραστεί την Αθήνα .
Γεωργία Παππά
Ο Ποσειδώνας και η Αθηνά διαγωνίζονται για την Αθήνα
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πόλη χωρίς όνομα κι όλοι προσπαθούσαν να τής βρούν ένα .
Όλοι οι θεοί του Ολύμπου προσπαθούσαν να σκεφτούν και οι πιο πολλοί ήθελαν του Ποσειδώνα ή της Αθηνάς . Ο Δίας τότε είχε μια ωραία ιδέα .
-Όποιος από τους δυο σας προσφέρει το πιο ωραίο δώρο στην πόλη , θα τής δώσει το όνομά του .
-Πολύ ωραία ιδέα Δία !
Έτσι άρχισε ο διαγωνισμός, ανάμεσα στον Ποσειδώνα που ήταν κυρίαρχος των θαλασσών και την Αθηνά . Ο Ποσειδώνας σήκωσε την παντοδύναμη τρίαινά του και τη χτύπησε πάνω στο βράχο της Ακρόπολης . Αμέσως έτρεξε ένας τεράστιος ποταμός από γλυκό νερό στην πόλη . Η Αθηνά δεν έκανε κάτι εντυπωσιακό , απλά στο ίδιο σημείο με αυτό που χτύπησε ο Ποσειδώνας το βράχο , φύτεψε μια ελιά που ήταν καταπράσινη . Από αυτήν την ελιά φτιάχτηκε το λάδι και το φαγητό ήταν πιο νόστιμο . Έτσι η πόλη πήρε το όνομα της Αθηνάς κι ονομάστηκε << Αθήνα >> .
Ζήσανε λοιπόν όλοι καλά κι εμείς καλύτερα !
Αντώνης Τσαγκάρης
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πόλη χωρίς όνομα κι όλοι προσπαθούσαν να τής βρούν ένα .
Όλοι οι θεοί του Ολύμπου προσπαθούσαν να σκεφτούν και οι πιο πολλοί ήθελαν του Ποσειδώνα ή της Αθηνάς . Ο Δίας τότε είχε μια ωραία ιδέα .
-Όποιος από τους δυο σας προσφέρει το πιο ωραίο δώρο στην πόλη , θα τής δώσει το όνομά του .
-Πολύ ωραία ιδέα Δία !
Έτσι άρχισε ο διαγωνισμός, ανάμεσα στον Ποσειδώνα που ήταν κυρίαρχος των θαλασσών και την Αθηνά . Ο Ποσειδώνας σήκωσε την παντοδύναμη τρίαινά του και τη χτύπησε πάνω στο βράχο της Ακρόπολης . Αμέσως έτρεξε ένας τεράστιος ποταμός από γλυκό νερό στην πόλη . Η Αθηνά δεν έκανε κάτι εντυπωσιακό , απλά στο ίδιο σημείο με αυτό που χτύπησε ο Ποσειδώνας το βράχο , φύτεψε μια ελιά που ήταν καταπράσινη . Από αυτήν την ελιά φτιάχτηκε το λάδι και το φαγητό ήταν πιο νόστιμο . Έτσι η πόλη πήρε το όνομα της Αθηνάς κι ονομάστηκε << Αθήνα >> .
Ζήσανε λοιπόν όλοι καλά κι εμείς καλύτερα !
Αντώνης Τσαγκάρης
Άγχος στο σπίτι
Την Κυριακή στις 6 το απόγευμα όλα ήταν πολυ ωραία και κάλεσα το φίλο μου το Μιχάλη στο σπίτι .
Η μητέρα μου έβλεπε το facebook στον υπολογιστή , εμείς παίζαμε με το playstation 3 και μετά παίξαμε με τα παιχνίδια μου .
Ξαφνικά έκλεισε η ασφάλεια του ρεύματος . Φαινόταν ένα ημίφως . Πήγαμε όλοι εκεί αλλά ...... το ημίφως ήταν η φωτιά που είχε πιάσει ο βραστήρας . Η μαμά τον έπιασε και τον κούνησε τρεις φορές . Πήρα το φακό αλλά από το άγχος μου τον κρατούσα ανάποδα . Πήγαμε το βραστήρα στο νεροχύτη , έσβησε η φωτιά κι άναψαν τα φώτα .
Όταν έκανα ένα βήμα στα αριστερά ...ωπ ! ο βραστήρας έλιωσε ένα κομμάτι του παπλώματος που πριν λίγο είχαμε βγάλει από το πλυντήριο κι εγώ κάηκα στο πόδι .
Αχ ! Επειδή δε θέλαμε να δούμε κι άλλο επεισόδιο πήγαμε πίσω στο δωμάτιό μου με το Μιχάλη . Εγώ άλλαξα κάλτες , επειδή είχαν καεί . Σε μισή ώρα ο φίλος μου θα έφευγε .
Έπρεπε να πάρουμε και την αδερφή μου που είχε πάει στις φίλες της και ο Μιχάλης να γυρίσει σπίτι του .
Μόλις φύγαμε η μαμά πέταξε το βραστήρα στην ανακύκλωση . Έπειτα φύγαμε να πάρουμε την αδερφή μου και γυρίσαμε στο σπίτι . Στη συνέχεια είδαμε μια αστεία ταινία για να ξεχάσουμε αυτό που συνέβη .
Σκέφτομαι ότι θα είχε τρομάξει ο Μιχάλης κι ευτυχώς που δεν κάηκε όλο το σπίτι .
Μιχάλης Ψαράς
Την Κυριακή στις 6 το απόγευμα όλα ήταν πολυ ωραία και κάλεσα το φίλο μου το Μιχάλη στο σπίτι .
Η μητέρα μου έβλεπε το facebook στον υπολογιστή , εμείς παίζαμε με το playstation 3 και μετά παίξαμε με τα παιχνίδια μου .
Ξαφνικά έκλεισε η ασφάλεια του ρεύματος . Φαινόταν ένα ημίφως . Πήγαμε όλοι εκεί αλλά ...... το ημίφως ήταν η φωτιά που είχε πιάσει ο βραστήρας . Η μαμά τον έπιασε και τον κούνησε τρεις φορές . Πήρα το φακό αλλά από το άγχος μου τον κρατούσα ανάποδα . Πήγαμε το βραστήρα στο νεροχύτη , έσβησε η φωτιά κι άναψαν τα φώτα .
Όταν έκανα ένα βήμα στα αριστερά ...ωπ ! ο βραστήρας έλιωσε ένα κομμάτι του παπλώματος που πριν λίγο είχαμε βγάλει από το πλυντήριο κι εγώ κάηκα στο πόδι .
Αχ ! Επειδή δε θέλαμε να δούμε κι άλλο επεισόδιο πήγαμε πίσω στο δωμάτιό μου με το Μιχάλη . Εγώ άλλαξα κάλτες , επειδή είχαν καεί . Σε μισή ώρα ο φίλος μου θα έφευγε .
Έπρεπε να πάρουμε και την αδερφή μου που είχε πάει στις φίλες της και ο Μιχάλης να γυρίσει σπίτι του .
Μόλις φύγαμε η μαμά πέταξε το βραστήρα στην ανακύκλωση . Έπειτα φύγαμε να πάρουμε την αδερφή μου και γυρίσαμε στο σπίτι . Στη συνέχεια είδαμε μια αστεία ταινία για να ξεχάσουμε αυτό που συνέβη .
Σκέφτομαι ότι θα είχε τρομάξει ο Μιχάλης κι ευτυχώς που δεν κάηκε όλο το σπίτι .
Μιχάλης Ψαράς
Ταξίδι στο βασίλειο της Σκουπιδοχώρας
Μιά φορά είχα πάει ταξίδι σε έναν τόπο που ονομαζόταν Σκουπιδοχώρα .
Είχε πάρα πολλά σκουπίδια ! Η παιδική χαρά ήταν από σκουπίδια , ακόμα κι ο βασιλιάς που ήταν μια κονσέρβα σκύλου , τον λέγανε σκουπιδοβασιλειά . Μετά είδα ένα αυτοκίνητο που ήταν μπουκάλι και είχε αριστερά και δεξιά καπάκια για ρόδες . Στο τέλος είδα ένα καράβι που ονομαζόταν σκουπιδοκάραβο . Ο καπετάνιος του ήταν ένα καλαμάκι κι ο ναύτης ένα κουτί από γάλα . Αυτός που έδενε το καράβι στο λιμάνι ήταν ένα μολύβι κι ο βοηθός του που βρισκόταν στην άλλη πλευρά ήταν μια γόμα .
Όταν έφτασε η ώρα για να φύγω με αποχαιρέτησε ο Βασιλιάς κι όλοι οι κάτοικοι της Σκουπιδοχώρας . Το σκέφτηκα και είπα να ξαναπάω στη σκουπιδοχώρα , γιατί μου άρεσε πολύ και γνώρισα καινούριους φίλους από σκουπίδια , αλλά δεν πειράζει .
Γεια σας σκουπίδια ! ! !
Νικόλας Χατζημηνάς
Μιά φορά είχα πάει ταξίδι σε έναν τόπο που ονομαζόταν Σκουπιδοχώρα .
Είχε πάρα πολλά σκουπίδια ! Η παιδική χαρά ήταν από σκουπίδια , ακόμα κι ο βασιλιάς που ήταν μια κονσέρβα σκύλου , τον λέγανε σκουπιδοβασιλειά . Μετά είδα ένα αυτοκίνητο που ήταν μπουκάλι και είχε αριστερά και δεξιά καπάκια για ρόδες . Στο τέλος είδα ένα καράβι που ονομαζόταν σκουπιδοκάραβο . Ο καπετάνιος του ήταν ένα καλαμάκι κι ο ναύτης ένα κουτί από γάλα . Αυτός που έδενε το καράβι στο λιμάνι ήταν ένα μολύβι κι ο βοηθός του που βρισκόταν στην άλλη πλευρά ήταν μια γόμα .
Όταν έφτασε η ώρα για να φύγω με αποχαιρέτησε ο Βασιλιάς κι όλοι οι κάτοικοι της Σκουπιδοχώρας . Το σκέφτηκα και είπα να ξαναπάω στη σκουπιδοχώρα , γιατί μου άρεσε πολύ και γνώρισα καινούριους φίλους από σκουπίδια , αλλά δεν πειράζει .
Γεια σας σκουπίδια ! ! !
Νικόλας Χατζημηνάς
Ο καλός λύκος και η κακιά Κοκκινοσκουφίτσα
Κάποτε σε μια χώρα πάνω από τα σύννεφα υπήρχε ένας καλός λύκος που ζούσε σε μια τέλεια πόλη , που είχε για δρόμους ουράνια τόξα και σπίτια από σοκολάτα , αλλά δεν ήταν σοκολάτα γάλακτος , ήταν μαύρη .
Εκεί όπως είπαμε ζούσε ο καλός λύκος που τον έλεγαν Μάρκο και φρόντιζε για όλες τις δουλειές της πόλης κι ο κυρ Σκεύος κάθε μέρα του έδινε ένα κοψιδάκι , μέχρι που τα πράγματα άλλαξαν .
Κάποτε υπήρχε μια κακιά μικρή μάγισσα , η Κοκκινοσκουφίτσα . Αυτή ήταν κλειδωμένη σ’ έναν καθρέφτη , μέχρι σήμερα δηλαδή , που κάποιος τον έσπασε και βγήκε στον έξω κόσμο . Σκοπός της ήταν να πάρει όλα τα χρώματα της πόλης .
Μόλις το έμαθε ο λύκος ανέλαβε δράση . Πήγε να βρει όλα τα τα γυαλιά του καθρέφτη , πριν η μάγισσα πάρει όλα τα χρώματα . Τέλος πάντων , ο λύκος πέρασε μέσα από δάση , από αγκάθια και την κατάλληλη στιγμή τα βρήκε , τα ένωσε στον καθρέφτη και κλειδώθηκε η μάγισσα μέσα του .
Ο λύκος έθαψε το σεντούκι στο χώμα και η πόλη πήρε πάλι το χρώμα της και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα .
Αντώνης Τσαγκάρης
Κάποτε σε μια χώρα πάνω από τα σύννεφα υπήρχε ένας καλός λύκος που ζούσε σε μια τέλεια πόλη , που είχε για δρόμους ουράνια τόξα και σπίτια από σοκολάτα , αλλά δεν ήταν σοκολάτα γάλακτος , ήταν μαύρη .
Εκεί όπως είπαμε ζούσε ο καλός λύκος που τον έλεγαν Μάρκο και φρόντιζε για όλες τις δουλειές της πόλης κι ο κυρ Σκεύος κάθε μέρα του έδινε ένα κοψιδάκι , μέχρι που τα πράγματα άλλαξαν .
Κάποτε υπήρχε μια κακιά μικρή μάγισσα , η Κοκκινοσκουφίτσα . Αυτή ήταν κλειδωμένη σ’ έναν καθρέφτη , μέχρι σήμερα δηλαδή , που κάποιος τον έσπασε και βγήκε στον έξω κόσμο . Σκοπός της ήταν να πάρει όλα τα χρώματα της πόλης .
Μόλις το έμαθε ο λύκος ανέλαβε δράση . Πήγε να βρει όλα τα τα γυαλιά του καθρέφτη , πριν η μάγισσα πάρει όλα τα χρώματα . Τέλος πάντων , ο λύκος πέρασε μέσα από δάση , από αγκάθια και την κατάλληλη στιγμή τα βρήκε , τα ένωσε στον καθρέφτη και κλειδώθηκε η μάγισσα μέσα του .
Ο λύκος έθαψε το σεντούκι στο χώμα και η πόλη πήρε πάλι το χρώμα της και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα .
Αντώνης Τσαγκάρης
Η δική μου αυτοβιογραφία
Εγώ δε θυμάμαι καλά πως έμαθα τα γράμματα , μέχρι 6 χρονών έκανα μουντζούρες κι έλεγα πως είναι γράμματα .
Η αδερφή μου με πείραζε συνέχεια , όταν ήμουν μικρή λέγοντας , ότι εγώ δεν έχω πολλά μαθήματα και παίζω όλη μέρα και για νε είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας , δεν έλεγε ψέματα .
Τα χρόνια περνούσαν γρήγορα κι εγώ έφτασα στην πρώτη τάξη .Μου φαίνεται πως ήταν χθες .Για πότε ήμουν νήπιο και σήμερα πρώτη .
Η κυρία δεν μας έβαζε πολλά μαθήματα και γι’ αυτό όλη η τάξη την έλεγε καλή , γιατί αυτό που κάναμε ήταν λίγο μάθημα και μετά πολύ ζωγραφική . Εγώ και οι πέντε φίλες μου πειράζαμε συνέχεια τους συμμαθητές μας . Αυτό μου αρέσει να λέω την αλήθεια .
Όταν γυρνούσα σπίτι κι έλεγα στη μαμά μου ότι έχω λίγα μαθήματα η αδερφή μου μούτρωνε , γιατί εκείνη είχε αρκετά για να κάνει ακόμα .
Όμως τα εύκολα χρόνια πέρασαν κι εγώ μεγάλωσα , είμαι στην τετάρτη τάξη πλέον και πρέπει να σοβαρευτώ . Τώρα έχω κι εγώ πολλά μαθήματα και παραπονιέμαι όπως και η αδερφή μου .
Φέτος με περίμενε κάτι απίθανο ! ! ! Άλλαξα σχολείο και πήγα στο 5ο Δημοτικό . Γνώρισα καινούριους φίλους κι έναν πολύ αστείο δάσκαλο , αλλά ο δάσκαλος μας βάζει πολλά μαθήματα .
Όμως και πάλι μου αρέσει το καινούριο μου σχολείο , για να είμαστε ειλικρινείς μου αρέσει πιο πολύ από το παλιό και ξέρω πως με περιμένουν καινούριες εκπλήξεις ! ! !
Καλλιόπη Μαγκλή
Εγώ δε θυμάμαι καλά πως έμαθα τα γράμματα , μέχρι 6 χρονών έκανα μουντζούρες κι έλεγα πως είναι γράμματα .
Η αδερφή μου με πείραζε συνέχεια , όταν ήμουν μικρή λέγοντας , ότι εγώ δεν έχω πολλά μαθήματα και παίζω όλη μέρα και για νε είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας , δεν έλεγε ψέματα .
Τα χρόνια περνούσαν γρήγορα κι εγώ έφτασα στην πρώτη τάξη .Μου φαίνεται πως ήταν χθες .Για πότε ήμουν νήπιο και σήμερα πρώτη .
Η κυρία δεν μας έβαζε πολλά μαθήματα και γι’ αυτό όλη η τάξη την έλεγε καλή , γιατί αυτό που κάναμε ήταν λίγο μάθημα και μετά πολύ ζωγραφική . Εγώ και οι πέντε φίλες μου πειράζαμε συνέχεια τους συμμαθητές μας . Αυτό μου αρέσει να λέω την αλήθεια .
Όταν γυρνούσα σπίτι κι έλεγα στη μαμά μου ότι έχω λίγα μαθήματα η αδερφή μου μούτρωνε , γιατί εκείνη είχε αρκετά για να κάνει ακόμα .
Όμως τα εύκολα χρόνια πέρασαν κι εγώ μεγάλωσα , είμαι στην τετάρτη τάξη πλέον και πρέπει να σοβαρευτώ . Τώρα έχω κι εγώ πολλά μαθήματα και παραπονιέμαι όπως και η αδερφή μου .
Φέτος με περίμενε κάτι απίθανο ! ! ! Άλλαξα σχολείο και πήγα στο 5ο Δημοτικό . Γνώρισα καινούριους φίλους κι έναν πολύ αστείο δάσκαλο , αλλά ο δάσκαλος μας βάζει πολλά μαθήματα .
Όμως και πάλι μου αρέσει το καινούριο μου σχολείο , για να είμαστε ειλικρινείς μου αρέσει πιο πολύ από το παλιό και ξέρω πως με περιμένουν καινούριες εκπλήξεις ! ! !
Καλλιόπη Μαγκλή
Το αγαπημένο μου ζώο
Η Λίζα είναι η σκυλίτσα της θείας μου . Πηγαίνω συχνά στη θεία και περνάω πολύ ωραία μαζί της , ζει σε ένα ροζ σπιτάκι .
Η Λίζα είναι ένα κάτασπρο σκυλάκι με μπλε ματάκια . Της αρέσει πολύ να βγαίνει έξω στον ήλιο και να κάθεται . Είναι πολύ φιλική , συμπεριφέρεται όμορφα και δεν ορμά σε κανένα . Μαζί με τη Λίζα περνάμε πολύ ωραία .
Θέλω πολύ να ξαναπάω στο σπίτι της θείας μου , γιατί μου αρέσει να παίζουμε μαζί !
Νίκη Λαζαρή
Η Λίζα είναι η σκυλίτσα της θείας μου . Πηγαίνω συχνά στη θεία και περνάω πολύ ωραία μαζί της , ζει σε ένα ροζ σπιτάκι .
Η Λίζα είναι ένα κάτασπρο σκυλάκι με μπλε ματάκια . Της αρέσει πολύ να βγαίνει έξω στον ήλιο και να κάθεται . Είναι πολύ φιλική , συμπεριφέρεται όμορφα και δεν ορμά σε κανένα . Μαζί με τη Λίζα περνάμε πολύ ωραία .
Θέλω πολύ να ξαναπάω στο σπίτι της θείας μου , γιατί μου αρέσει να παίζουμε μαζί !
Νίκη Λαζαρή
Το αγαπημένο μου ζώο
Το κουνέλι μου είναι μικρό , γλυκό , χαριτωμένο και χνουδωτό . Έχει μεγάλα αυτιά , χαριτωμένα μάτια και μαλακές πατούσες .
Στην αρχή ήταν πολύ άγριο , με γρατσουνούσε , με δάγκωνε , αλλά μετά ηρεμούσε .
Μ' αρέσει να το χαϊδεύω , να το ταίζω και να το βγάζω έξω να το κυνηγώ . Συνήθως του αρέσει να κάθεται στη γωνιά του καναπέ .
Είναι τόσο γλυκό που όταν το αγκαλιάζω θέλω να το ζουλήξω .
Νικόλας Ιακώβου
Το κουνέλι μου είναι μικρό , γλυκό , χαριτωμένο και χνουδωτό . Έχει μεγάλα αυτιά , χαριτωμένα μάτια και μαλακές πατούσες .
Στην αρχή ήταν πολύ άγριο , με γρατσουνούσε , με δάγκωνε , αλλά μετά ηρεμούσε .
Μ' αρέσει να το χαϊδεύω , να το ταίζω και να το βγάζω έξω να το κυνηγώ . Συνήθως του αρέσει να κάθεται στη γωνιά του καναπέ .
Είναι τόσο γλυκό που όταν το αγκαλιάζω θέλω να το ζουλήξω .
Νικόλας Ιακώβου